Page 1 - kapsanis-theologos
P. 1

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΛΟΥΚΑ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΟΥ


                                     Ο π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΨΑΝΗΣ ΩΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ.
                      Η ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΖΩΗ

                              Εἰσήγησις σέ κληρικολαϊκή σύναξι τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων
                                                       (13/7/2014)

                          Θά χρειασθοῦν πολλά χρόνια γιά νά ἀποτιμηθῇ ἐπαρκῶς τό ἔργο τοῦ

                   μακαριστοῦ Γέροντος, π. Γεωργίου Καψάνη. Χρονικό διάστημα σαρἀντα ἡμε-
                   ρῶν ἀπό τήν κοίμησί του προσφέρεται μόνο ὡς εὐκαιρία εὐλαβικῆς ἀναφορᾶς
                   στόν  ἄνθρωπο  πού  ἐσφράγισε  τήν  ἐποχή  μας  μέ  τήν  προσωπικότητα,  τό

                   πολύπλευρο  ἔργο  καί  συγκεκριμένα  τήν  θεολογική  του  μαρτυρία  στήν
                   σύγχρονη ἐκκλησιαστική ζωή.
                          Στόν Γέροντα Γεώργιο ἀποδώθηκαν τελευταῖα ἐξαιρετικῶς τιμητικοί χα-

                   ρακτηρισμοί. Λίγους μῆνες πρίν ἀπό τήν κοίμησί του, μέ ἀφορμή τήν παραί-
                   τησί  του  ἀπό  τήν  ἡγουμενία  γιά  λόγους  ὑγείας,  ὁ  Οἰκουμενικός  Πατριάρχης
                   τόν ἐχαρακτήρισε «πιστόν καί σώφρονα τηρητήν τῆς παραδόσεως... καί τοῦ

                   ἀγωνιστικοῦ φρονήματος τοῦ Ἁγίου Ὄρους», διακρινόμενον «διά τήν ἰδιαιτέ-
                   ραν  εὐαισθησίαν  του  περί  τήν  ἀλήθειαν  τῆς  Ὀρθοδόξου  ἡμῶν  πίστεως».  Ἡ
                   Ἱερά Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους μέ τήν ἰδίαν ἀφορμήν τόν ὠνόμασε «κανόνα

                   γρηγορούσης  ἐκκλησιαστικῆς  συνειδήσεως  καί  πνευματικῆς  εὐασθησίας  διά
                   τήν βίωσιν ἐν ἀκεραιότητι τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως». Εὐθύς δέ μετά τήν μακα-
                   ρία κοίμησί του ὠνομάσθηκε ἀπό τόν Μακαριώτατο Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας

                   «παραδοσιακός  θεράπων  καί  αὐθεντικός  μύστης  τῆς  τοῦ  Θεοῦ  ἐπιστήμης»,
                   ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Κυθήρων «σύγχρονος ὁμολογητής τῆς Πίστεώς μας»,

                   ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Ναυπάκτου «οἰκουμενικός διδάσκαλος», ἀπό τόν Σεβα-
                   σμιώτατο Αἰτωλοακαρνανίας «δρῦς τῆς Ὀρθοδοξίας», ἀπό τόν Σεβασμιώτατο
                   Φθιώτιδος  «μέγας  διδάσκαλος  τῆς  Ὀρθοδοξίας»  καί  ἀπό  τόν  Σεβασμιώτατο

                   Καστορίας  «πολύεδρος  ἀδάμας»,  γιά  νά  περιορισθῶ  μόνο  σέ  μαρτυρίες  ἐπι-
                   σκόπων. Καί εἶναι ἀλήθεια ὅτι οἱ μαρμαρυγές τῆς χαρισματικῆς του προσωπι-
                   κότητος προχέονταν σάν ἀπό πολύεδρο διαμάντι καί ἀκτινοβολοῦσαν μέχρι τίς

                   ἐσχατιές τῆς οἰκουμενικῆς Ὀρθοδοξίας.
                          Ἀνταποκρινόμενος  στήν  εὐγενική  πρόσκλησι  τοῦ  Σεβασμιωτάτου,  θά
                   προσπαθήσω  νά  παρουσιάσω  τήν  θεολογική  μαρτυρία  τοῦ  Γέροντος  στήν

                   σύγχρονη  ἐκκλησιαστική  ζωή,  μία  μαρτυρία  πού  κατά  τήν  ταπεινή  μου
                   ἐκτίμησι ἐπιβεβαιώνει τόν τίτλο τοῦ αὐθεντικοῦ θεολόγου καί διδασκάλου τῆς

                   Ἐκκλησίας.  Ἐπικαλοῦμαι  τήν  εὐχή  τοῦ  Σεβασμιωτάτου  ἁγίου  Κυθήρων,  τήν


                                                            1
   1   2   3   4   5   6