Ο Άγιος Νεομάρτυς Ιωάννης ο Κάλφας

Μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη στις 26 Φεβρουαρίου 1575

Ο Άγιος ήταν γέννημα και θρέμμα του Γαλατά Ήταν περίφημος ξυλογλύπτης, λεπτουργός και εργαζόταν στο ανάκτορο του Σουλτάνου. Ήταν άνθρωπος ταπεινός και ελεήμων. Πάντρευε ορφανά, απελευθέρωνε φυλακισμένους και πολλές άλλες καλοσύνες έκανε.

Ένας αγάς λοιπόν του παρέδωσε ένα παιδί, ανηψιό του, που τότε είχε έρθει από την Ανατολή, να του μάθει την τέχνη της λεπτουργικής. Μπαίνοντας και βγαίνοντας το παιδί με τον μάστορά του τον Ιωάννη στο παλάτι είδε εκεί τα παιδιά, τα ονομαζόμενα από τους Τούρκους ιτζ – ογλάνια, πως ζούσαν και θέλησε να συγκαταριθμηθεί μαζί τους. Πήγε στον θείο του, το ανέφερε και ο θείος παρεκάλεσε τον Ιωάννη, ο οποίος είχε γνωριμίες στο σαράι, να βάλει τον ανηψιό του στα ιτζ – ογλάνια. Πράγμα το οποίο έγινε. Το παιδί λοιπόν είχε σε μεγάλη εκτίμηση τον Ιωάννη και τον αγαπούσε πολύ.

Μετά από αρκετά χρόνια λέει μια μέρα στον ευεργέτη του, τον Ιωάννη :

Επειδή ξέρεις γράμματα, σε παρακαλώ να μου πεις τι λένε τα δικά σας τα βιβλία για τον δικό μας τον προφήτη.

Ο Άγιος τότε του απάντησε :

Σε παρακαλώ μη με βάζεις σε πειρασμό, οτιδήποτε άλλο λέγε μου, μόνο για θέματα πίστεως μη με ρωτάς.

Εκείνος όμως επέμενε και του λέγει : Μα το ψωμί του βασιλιά που τρώω, μα τη γνήσια αγάπη που έχουμε, δεν θα σου κάνω κακό, μη φοβηθείς να μου πεις.

Εμπιστευόμενος λοιπόν ο μάρτυς τους όρκους του και την φιλία που είχαν, του απάντησε :

Επειδή με ρωτάς θα σου πω την αλήθεια. Ένας είναι ο αληθινός Θεός, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Ο Μωάμεθ ήταν ένας άνθρωπος θνητός, αγράμματος και στον κόσμο τούτο δεν έκανε κανένα καλό έργο ούτε καν ένα θαύμα σαν τους άλλους προφήτες του Θεού που έχουμε εμείς οι Χριστιανοί, παρά μόνον εσείς τον κάνατε μέγα και τον έχετε για προφήτη. Ούτε προφήτης είναι αλλά εχθρός του Θεού και με τα παραμύθια του και τις φαντασίες του άρεσε στους απλοϊκούς και αγράμματους ανθρώπους και τον ακολούθησαν. Όπως είναι εξάλλου προφητευμένο ότι θα έρθει για να πλανήσει τον κόσμο.

Όταν τ’ άκουσε αυτά ο ευεργετημένος και « ειλικρινής » φίλος αμέσως μετέβαλε την φιλία σε έχθρα.Μάζεψε με φωνές και άλλους Τούρκους, άρπαξαν τον Ιωάννη, τον χτύπησαν αλύπητα και τον έσυραν στον δικαστή,όπου τον κατήγγειλαν πως βλαστήμησε την πίστη τους. Ο δικαστής διέταξε να τον δείρουν σκληρότατα και να τον φυλακίσουν.

Στη φυλακή τον βασάνιζαν να αρνηθεί τον Χριστό και να αποδεχθεί το Ισλάμ. Ο Άγιος σαν ανδρείος και καλός στρατιώτης του Ιησού Χριστού έλεγε :

Δεν αρνούμαι τον γλυκύτατό μου Ιησού Χριστό, Αυτόν πιστεύω, Αυτόν λατρεύω, Αυτόν ομολογώ τέλειο Θεό και τέλειον άνθρωπο.

Βλέποντας ότι δεν αλλάζει γνώμη τον έβαλαν σε κάτεργο. Έκαμε έξι μήνες με τον στόλο στη Μαύρη Θάλασσα. Όταν γύρισε ο στόλος τον έβγαλαν και τον έριξαν πάλι στη φυλακή για τρεις μήνες και τον βασάνιζαν, χωρίς να καταφέρουν να αρνηθεί τον Χριστό έστω και μόνο με τον λόγο. Το ανέφεραν τότε στον Βεζύρη και ο Βεζύρης διέταξε τον έπαρχο να αποκεφαλίσει τον Άγιο.

Τον αποκεφάλισαν στο εργάτ – παζάρι κοντά στο μπεζεστένι, την κλειστή αγορά και έτσι ο μακάριος έλαβε τον στέφανο του μαρτυρίου και αγάλλεται κοντά στους Αγίους μάρτυρες του Κυρίου.

Το συναξάρι του το έγραψε ο παπα Ανδρέας, ο οποίος ήταν τότε στον ναό των Οσίων αυταδέλφων Θεοδώρου και Θεοφάνους, των γραπτών, και ήταν αυτός που είχε μεταδώσει την Αγία Κοινωνία στον μάρτυρα, όταν ήταν στο δεσμωτήριο.