Ο Άγιος Νεομάρτυς και Ιερομάρτυς Γαβριήλ

Μαρτύρησε στην Προύσα στις 3 Δεκεμβρίου 1659

Ένώ ο Άγιος ήταν Μητροπολίτης Γάνου και Χώρας συνέβη να μαρτυρήσει ο Οικουμενικός Πατριάρχης Παρθένιος ο Γ’, στις 24 Μαρτίου 1657, τον οποίο διαδέχθηκε στον Πατριαρχικό θρόνο. Επειδή όμως ο Άγιος δεν είχε μεγάλη μόρφωση, παραιτήθηκε και ζούσε πλέον ησυχάζοντας στην Προύσα.

Εκεί έτυχε να βαπτίσει ένα Εβραίο που πίστεψε στον Χριστό με αποτέλεσμα να οργισθούν οι άλλοι Εβραίοι και να ζητούν να τον εκδικηθούν.

Όταν κάποτε επισκέφθηκε την Προύσα ο σουλτάνος με τον βεζίρη, βρήκαν την ευκαιρία να κατηγορήσουν τον Άγιο πως βάφτισε κάποιον Τούρκο, πράγμα που συνεπαγόταν θανατική καταδίκη. Αμέσως ο βεζίρης διέταξε να φέρουν τον Άγιο μπροστά του. Χωρίς να εξετάσει την υπόθεση του λέει με μεγάλο θυμό :

Επειδή τόλμησες να βαφτίσεις Τούρκο, είσαι άξιος θανάτου και πρέπει να κρεμαστείς. Εκτός μόνο αν θέλεις να τουρκέψεις και έτσι να σου χαρίσουμε τη ζωή και να σου δώσουμε μεγάλες τιμές και δόξες, ώστε να γίνεις σπουδαίος και μεγάλος σε ολόκληρο το βασίλειο.

Ο Άγιος με παρρησία τους απάντησε :

Εγώ δεν βάφτισα Τούρκο. Όλα αυτά είναι συκοφαντίες των Εβραίων εξαιτίας της κακίας τους. Είναι γνωστό σε όλους, και εσείς οι ίδιοι το γνωρίζετε πολύ καλά, ότι το γένος των Εβραίων από παλιά μας κατατρέχει και όπως θανάτωσαν τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, έτσι κι εμάς τους Χριστιανούς, αν μπορούσαν, θα μας θανάτωναν όλους. Αδίκως λοιπόν ταλαιπωρούμαι. Όσο για να αφήσω την πίστη μου και να γίνω Τούρκος για να γλυτώσω τη ζωή μου, δεν πρόκειται με κανένα τρόπο στον αιώνα να αρνηθώ τον γλυκύτατό μου Ιησού Χριστό, τον αληθινό Θεό. Είμαι έτοιμος να πεθάνω όχι μία φορά αλλά εκατό, αν είναι δυνατόν, για το όνομά Του.

Ο βεζίρης τότε διέταξε να τον φυλακίσουν και να τον βασανίζουν μέχρις ότου τον κάνουν με τη βία να δεχθεί το ισλάμ. Ο ευλογημένος όμως στρατιώτης του Χριστού έμεινε σταθερός στην πίστη, παρά τα φρικτά βασανιστήρια, υπομένοντάς τα όλα με χαρά, δοξάζοντας τον Θεό και παρακαλώντας Τον να τον ενδυναμώνει.

Βλέποντας οι βασανιστές τη σταθερότητά του το ανήγγειλαν στον βεζίρη και εκείνος όρισε να τον κρεμάσουν.

Χαίροντας Άγιος οδηγήθηκε από τον δήμιο στον τόπο της καταδίκης όπου απαγχονίστηκε και έτσι έλαβε τον στέφανο του μαρτυρίου.