Το «πως» της ενανθρώπησης του Θεού Λόγου παραμένει ένα μυστήριο για την θεολογούσα και υμνολογούσα σκέψη. Ύμνοι οι οποίοι εκφράζουν αυτή την απορία και έκπληξη στο παράδοξο γεγονός είναι και η ενάτη ωδή των Καταβασιών των Χριστουγέννων:
Μεγάλυνον ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν, καὶ ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων.
Μυστήριον ξένον, ὁρῶ καὶ παράδοξον! οὐρανὸν τὸ Σπήλαιον, θρόνον Χερουβικόν, τὴν Παρθένον, τὴν φάτνην χωρίον, ἐν ᾧ ἀνεκλίθη ὁ ἀχώρnτος, Χριστὸς ὁ Θεός, ὅν ἀνυμνοῦντες μεγαλύνομεν.
Ψάλει ο Χορός Ψαλτών Ρωμαίϊκο. Μέλος Αγ. Κυριαζίδου, ήχος α΄.
