Μια αριστοτεχνική εκτέλεση του περίφημου δοξαστικού της Κυριακής του Ασώτου «Πάτερ αγαθέ» από έναν μεγάλο ερμηνευτή της ψαλτικής τέχνης τον Ματθαίο Τσαμκιράνη. Ο ιερός Υμνογράφος με ιδιαίτερο ποιητικό κάλλος αποδίδει το νόημα της ευαγγελικής περικοπής το οποίο ολοκληρώνει ο ιεροψάλτης ο οποίος αν είναι ως ο Ματθαίος Τσαμκιράνης μεταρσιώνει τους πιστούς στα πλαίσια της λογικής λατρείας της Εκκλησίας. Η υμνογραφία και η μουσική συνιστούν το δίζυγο άρμα την περίοδο του Τριωδίου στην πορεία μας προς την Ανάσταση.
«Πάτερ ἀγαθέ, ἐμακρύνθην ἀπό σοῦ μή ἐγκαταλίπῃς με,
μηδέ ἀχρεῖον δείξῃς τῆς βασιλείας σου·
ὁ ἐχθρός ὁ παμπόνηρος ἐγύμνωσέ με,
καί ᾖρέ μου τόν πλοῦτον·
τῆς ψυχῆς τά χαρίσματα ἀσώτως διεσκόρπισα,
ἀναστάς οὖν, ἐπιστρέψας πρός σέ ἐκβοῶ·
Ποίησόν με ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου,
ὁ δι’ ἐμέ ἐν Σταυρῷ τάς ἀχράντους σου χεῖρας ἁπλώσας,
ἵνα τοῦ δεινοῦ θηρός ἀφαρπάσῃς με,
καί τήν πρώτην καταστολήν ἐπενδύσῃς με, ὡς μόνος πολυέλεος».
