Στάρετς Ιωσήφ, Γιατί στον κόσμο οι 1000 μετάνοιες ήταν εύκολες και οι 20 στο μοναστήρι δύσκολες;

Στάρετς Ιωσήφ (1837-1911).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Πήγε κάποτε στον π. Ιωσήφ ένας νεαρός. Και τον ρώτησε να του δώσει ένα αυστηρό κανόνα.

Του απάντησε ο γέροντας:
– Ό,τι γίνεται με υπακοή είναι πάντοτε δύσκολο. Ενώ ό,τι κάνομε από μόνοι μας, αυτόβουλα, το βρίσκομε πολύ εύκολο. Άκουσε, παιδί μου, τι μας διηγήθηκε ο ηγούμενος μας ο αρχιμανδρίτης Ισαάκιος.

«Όταν ζούσα στον κόσμο, προετοιμαζόμουν να γίνω μοναχός. Έκανα αυστηρές νηστείες. Και κάθε ημέρα συμπλήρωνα τουλάχιστον χίλιες στρωτές μετάνοιες!

Μα όταν ήλθα στο μοναστήρι, όλα αυτά τα έθεσα υπό την κρίση του πνευματικού, του π. Λεωνίδα. Και αυτός μου εμείωσε τις μετάνοιες από χίλιες σε… πενήντα!

Μα δεν επέρασε πολύ καιρός και επήγα στον π. Λεωνίδα παρακαλώντας τον ταπεινά να μου τις μειώσει ακόμη, γιατί μου ήταν αδύνατο να τις κάμω!

Ο γέροντάς μου τις εμείωσε σε εικοσιπέντε. Μα μετά από λίγες ημέρες αισθάνθηκα και πάλι ανίκανος να τις κάμω και αυτές.

Και με βασάνιζε ο λογισμός: Πώς στον κόσμο έκανα με τόση άνεση και χαρά χίλιες και περισσότερες, και εδώ δεν καταφέρνω να κάμω ούτε είκοσι;

Μα τότε ο π. Λεωνίδας μου είπε:
– Όσο ήσουν στον κόσμο και ενεργούσες αυτόβουλα σε βοηθούσε ο εχθρός μας. Και αφού τις έκανες, σε εφούσκωνε με αυτάρεσκους λογισμούς! Εδώ έσβησε η αυταρέσκεια. Γιατί δεν κάνεις το θέλημά σου, αλλά το θέλημα του άλλου. Κάνεις υπακοή. Ταπεινώνεσαι. Γι’ αυτό είναι δύσκολο. Μα τώρα έχεις ωφέλεια. Γιατί τώρα βλέπεις, πόσο είσαι αδύνατος. Και αν το θέλεις, μπορείς να βάλεις σωστό και γερό θεμέλιο.

Απόσπασμα από το βιβλίο, «Στάρετς Ιωσήφ», έκδοση γ’, έκδοση της Ιεράς Μητροπόλεως Νικοπόλεως.