Άγιος Τύχων ο θαυματουργός, ο επίσκοπος Αμαθούντος Κύπρου
17 Ιουνίου 2024«Χαίροις τών Οσίων ο κοινωνός, χαίροις τό δοχείον, τών τού Πνεύματος αγαθών, χαίροις ο τής Κύπρου, ανέσπερος δαδούχος, ώ Τύχων Αμαθούντος Ποιμήν μακάριε» ψάλλουμε στο μεγαλυνάριο του Αγίου Τύχωνος.
Ο Άγιος και θαυματουργός Τύχων έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Αρκαδίου και Ονωρίου, το 400 μ,Χ. Καταγόταν από ευσεβή και φιλόχριστη οικογένεια. Οι δε ενάρετοι γονείς του τον ανέθρεψαν «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου». Γεγονός που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του χαρακτήρα του, αφού πολύ γρήγορα ο Τύχων διακρίθηκε για το ήθος του χαρακτήρα του, την ευγένειά του, την σύνεση, την διάκριση και την μελέτη των Θείων Γραφών. Στην συνέχεια της ζωής του, αφού μελέτησε τις Θείες Γραφές, έγινε πρώτα αναγνώστης και αναγίγνωσκε στην Εκκλησία τους Θείους Λόγους. Έπειτα, σε νεαρή ηλικία και εκτιμώντας τις σπάνιες αρετές του, την καθαρότητα της ψυχής του και την ακατηγόρητη ζωή του, ο αγιότατος επίσκοπος Μνημόνιος, τον χειροτόνησε διάκονο. Γρήγορα, όμως, η αρετή του και η σπουδαία κατηχητική του δράση, τον ανέδειξαν διάδοχο του επισκόπου Μνημονίου όταν εκείνος κοιμήθηκε. Ανήλθε στον θρόνο της επισκοπής από τον μεγάλο και Άγιο Επιφάνιο της Κύπρου.
Ως επίσκοπος, ο Άγιος Τύχων διακρίθηκε για τα διοικητικά του χαρίσματα, την φιλανθρωπική του δραστηριότητα και την διάδοση του Λόγου του Θεού, η οποία έφερε πλούσιους καρπούς, μεταστρέφοντας πολλούς ειδωλολάτρες, από την πλάνη των ειδώλων, στην χριστιανική πίστη. Ο Άγιος Τύχων κατέστρεψε πολλούς ειδωλολατρικούς ναούς και στην θέση τους ύψωσε Χριστιανικούς Ιερούς Ναούς, διδάσκοντας στο ποίμνιό του Τον Έναν και Μοναδικό Θεό, τον Τριαδικό Θεό, τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα. Έπειτα, αναζωογόνησε με την θερμή προσευχή του, την ξερή και άγονη γη της περιοχής, για να βοηθήσει τους φτωχούς και αδύναμους αγρότες οι οποίοι είχαν έρθει σε αδιέξοδο. Αφού διέπρεψε με όλα αυτά τα κατορθώματά του, με αυτές τις δύσκολες αποστολές που αναλάμβανε και έφερνε εις πέρας με θάρρος και απόλυτη επιτυχία, απήλθε προς Κύριον. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως έκανε θαύματα και όσο ζούσε στην επίγεια ζωή και μετά θάνατον. Από αυτά τα θαύματα θα αναφέρουμε δύο, τα οποία αποτελούν απόδειξη της αρετής και της αγιότητα του θείου ανδρός.
Σε νεαρή ηλικία ο Άγιος Τύχων είχε οριστεί από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν αρτοπώλης, να πουλάει άρτους. Εκείνος όμως δεν τους πουλούσε τους άρτους αλλά τους χάριζε στους φτωχούς ανθρώπους που δεν είχαν να φάνε. Καθώς έμαθε ο πατέρας του ότι ο Άγιος Τύχων δώριζε τους άρτους και ότι δεν έπαιρνε χρήματα, οργίστηκε πολύ επειδή από αυτό το επάγγελμα βιοπορίζονταν η οικογένεια. Χαρακτηριστική αποτελούσε η απάντηση του Αγίου Τύχωνος προς τον πατέρα του, λέγοντάς του ότι δανείζει τους άρτους στον Θεό και ότι έχει έγγραφη χρεωστική ομολογία, ότι τα έλαβε ο Θεός. Ω του θαύματος, έγινε αληθής και έμπρακτος ο λόγος του Αγίου, επειδή οι αποθήκες του πατέρα του βρέθηκαν γεμάτες με σιτάρι, πολύ περισσότερο και από όσο γέμιζε όταν μεταφέρονταν στις αποθήκες το σιτάρι από το αλώνισμα. Αυτό το θαύμα είναι ένα μεγάλο θαύμα, διότι ο Πανάγαθος Θεός δεν λείπει από το να δίνει στους ανθρώπους σίτο και τα άλλα αγαθά του, για να μοιράζουν και αυτοί την ελεημοσύνη στους φτωχούς.
Ένα ακόμη μεγάλο θαύμα, το οποίο με άλλο παρόμοιο σύγκριση δεν έχει, είναι το εξής, ο Άγιος φύτευσε κλίμα το οποίο αμέσως φύτρωσε και βλάστησε φύλλα, άνθισε και έβγαλε καρπούς, σταφύλια ώριμα και γλυκά. Το αξιοσημείωτο είναι ότι σε κανένα μέρος της Κύπρου κατά την 16η Ιουνίου κατά την οποία τιμάται η μνήμη του Αγίου, δεν έχει πουθενά ώριμα σταφύλια. Το κλίμα αυτό που φυτεύτηκε από τον Άγιο, έχει μεν άγουρα σταφύλια, όταν όμως αρχίζει η Θεία Λειτουργία στην γιορτή του Αγίου, την 16η Ιουνίου, αρχίζουν τα άσπρα σταφύλια του κλίματος να μαυρίζουν και να ωριμάζουν, με αποτέλεσμα, όταν τελειώσει η Θεία Λειτουργία τότε τα σταφύλια γίνονται ώριμα και γλυκά και έτοιμα να τα φάνε οι πιστοί Χριστιανοί για ευλογία .
Το φιλανθρωπικό και κηρυκτικό του έργο ήταν τεράστιο και πολλές ψυχές ωφελήθηκαν από αυτό. Φώτιζε με τις πνευματικές του διδασκαλίες και νουθεσίες πολλούς ανθρώπους και τους έδινε τα κατάλληλα πνευματικά εφόδια για την ζωή τους. Ο Άγιος Θεός του έδωσε θαυματουργή δύναμη και καταγράφονται πολλά θαύματα ανά τους αιώνες. Αν και πέρασαν αιώνες από την δράση του Αγίου Τύχωνος, ωστόσο η λησμονιά δεν τον άγγιξε. Μπήκε στο συναξάρι της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας μας με τον πιο προσοδοφόρο τρόπο, με ήθος ταπεινό. Υπήρξε ένας άξιος και ακούραστος εργάτης στον αμπελώνα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Η Εκκλησία τιμά τον Άγιο και προβάλλει την ζωή του για την πνευματική καθοδήγηση και οικοδομή των πιστών. Οι άγιοι είναι το καύχημα και η Δόξα της Εκκλησίας. Οι Άγιοι της Εκκλησίας μας είναι τα τελειότερα πρότυπά μας και οι μεσίτες μας προς τον Κύριο Ιησού Χριστό. Στην επίγεια ζωή τους τήρησαν το Ευαγγέλιο, ενώθηκαν με τον Χριστό και έγιναν δοχεία της Θείας Χάριτος. Μετά την κοίμησή τους βοηθούν όσους τους επικαλούνται και η χάρη τους είναι ανεξάντλητη και απεριόριστη. Οι άγιοι δια της Θείας Χάριτος προστατεύουν και προστρέχουν σε κάθε ανάγκη του ανθρώπου, όποια και αν είναι αυτή, αρκεί ο άνθρωπος να καταφύγει με εμπιστοσύνη και πίστη σε εκείνον.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά την μνήμη του Αγίου Τύχωνος στις 16 Ιουνίου εκάστου έτους. Την ημέρα αυτή την 16η Ιουνίου εορτάζεται επίσης η μνήμη και του Αγίου Μνημονίου του επισκόπου Αμαθούντος, του προκατόχου του Αγίου Τύχωνος στον επισκοπικό θρόνο Αμαθούντος Κύπρου.
Όπως ψάλλουμε στο απολυτίκιο του Αγίου Τύχωνος «Θείας πέτυχες, ιερατείας, νεύσει κρείττονι εκλεγμένος, ως θεράπων τής Τριάδος επάξιος, σύ γάρ τών έργων εκλάμπων τοίς χάρισι, τήν Εκκλησίαν εστήριξας θαύμασι. Τύχων Όσιε, Χριστόν τόν Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος».
Να έχουμε τις πρεσβείες τους!
