Χριστός – κληρικοί – λαός
17 Αυγούστου 2024Σχόλιο στο Ευαγγέλιο της Κυριακής Η΄ Ματθαίου
«Εσπλαχνίσθη επ’ αυτούς, και εθεράπευσε τους αρρώστους αυτών».
Πως να νιώσεις μόνος κι εγκαταλειμμένος στην ασθένειά σου, όταν έχεις ένα Θεό που ξέρεις ότι σε σπλαχνίζεται – όπως η μάνα το σπλάχνο της – και θέλει να σε θεραπεύσει;
Πως ν’ αγωνιάς για το «πως θα τα βγάλεις πέρα», με τα οικονομικά και τις άλλες ανάγκες σου τις υλικές, όταν βλέπεις τον Κύριό σου να τρέφει στην έρημο πέντε χιλιάδες άνδρες «χωρίς γυναικών και παιδίων», άρα πολύ περισσότερους;
Με μόνο «πέντε άρτους και δύο ιχθύας», που παίρνει από τους μαθητές Του και, μετά την ευλογία, τους τα αντιπροσφέρει για να τα δώσουν αυτοί στο πλήθος.
Θέλει συνεργασία Θεού και ανθρώπων, όπως και ανθρώπων μεταξύ τους, για να πραγματώσει τη σωτηρία του «σύμπαντος κόσμου». Διαφαίνεται η παρουσία της Εκκλησίας που «είναι το τέλος κάθε θρησκείας» κατά τον π. Μιχαήλ Καρδαμάκη [1]. Η διαπροσωπική ατομική «σχέση» Θεού και ανθρώπου είναι θρησκεία όχι, όμως, Εκκλησία Χριστού.
Χριστός – κληρικοί – λαός. Αρμονία, τάξη, χαρίσματα. Όχι διάκριση – χωρισμός ούτε ταύτιση χαρισμάτων. Τότε τρέφεται ο λαός του Θεού: πνευματικά με το λόγο Του και υλικά με όσα χρειάζονται.
Η σχέση των κληρικών με το Χριστό και των λαικών με τους κληρικούς, κάνει το Σώμα του Χριστού ζωντανό. Δυστυχώς, σήμερα δεν είναι αυτονόητη αυτή η σχέση. Δημιουργείται κι αυξάνεται με την άσκηση. Όπου υπάρχει, υπάρχει Ζωή, χαρά, νόημα ζωής, που διαχέονται στον κόσμο, που θέλει να δεί το εφικτόν του Ευαγγελίου.
Έτσι πολλαπλασιάζονται οι άρτοι και ο λαός γίνεται «λαός Θεού ζώντος» και οι μακράν γίνονται εγγύς. Πραγματώνεται η Βασιλεία του Θεού επί της γης.
