Αλήθεια, θέλεις ό,τι θέλει;

Αλήθεια, θέλεις ό,τι θέλει;

Σχόλιο στο Ευαγγέλιο της Κυριακής Β΄ Λουκά

Στην εκκοσμικευμένη χριστιανική μας ζωή ο λόγος του Λόγου ακούγεται παράξενα. Κι αν «καλά τα λέει», η εφαρμογή τους είναι δύσκολη έως αδύνατη.

Το «καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως», φαίνεται λογικό και καθοριστικό στις ανθρώπινες σχέσεις.

Τα υπόλοιπα, όμως, φαντάζουν υπερβολικά και, μάλλον, μας υπερβαίνουν:

Να αγαπούμε τους εχθρούς μας.

Να ευεργετούμε αυτούς που μας αδικούν.

Να δανείζουμε και όσους δεν θα μας τα επιστρέψουν.

Ασφαλώς το ευαγγέλιο του Χριστού είναι δύσκολο στην εφαρμογή του. Η χριστιανική ιδιότητα έχει βάρος. Αλλά, κατά τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς: «Η Ορθοδοξία δεν είναι βιβλιοθήκη, την οποία μπορείς να μελετήσεις, αλλά βίωμα το οποίο καλείσαι να ζήσεις».

Ποιος μπορεί να καυχηθεί πως εφαρμόζει τέλεια το λόγο του Θεού;

Το ζητούμενο βρίσκεται στη θέληση να το εφαρμόσουμε, στον πόθο να ζήσουμε καθώς Εκείνος έζησε ανάμεσά μας. Δεν είπε να κάνουμε κάτι χωρίς να το έχει εφαρμόσει. Όπως και οι παλαιότεροι και σύγχρονοι ακόλουθοί Του, οι άγιοι.

Στηριγμένοι στη ζωή τους, μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι το Ευαγγέλιο είναι εφικτό. Η δική μας πνευματική οκνηρία το κάνει πιο αδύνατο…

Κι όμως! Δεν έχουμε χρόνο να σπαταλούμε. Ζούμε για την αιωνιότητα που περνά από το νυν αιώνα και την καθορίζει. Όσοι το καταλάβαν προσεύχονται, αγωνίζονται, πορεύονται, θεωρώντας τις δοκιμασίες ευκαιρίες…

«Φώτισε, Κύριε, το σκοτάδι μου και δυνάμωσε τη θέλησή μου να θέλω το θέλημά Σου».