Η άγνωστη ερημήτις που συνάντησαν τυχαία μαθήτες του αγίου Κυριακού

(Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Κάποτε πήγαιναν δύο μαθητές του αγίου Κυριακού του Αναχωρητή για να τον επισκεφτούν. Καθ’ οδόν, όμως, είδαν μιαν ανθρώπινη φιγούρα και επειδή νόμισαν πως είναι αυτός ο Αναχωρητής κατευθύνθηκαν προς αυτόν.

Όταν πλησίασαν είδαν να υπάρχει ένα σπήλαιο κάτω από την γη, στο οποίο κρύφτηκε αυτός που είδαν.

Αυτοί έμειναν έξω από την σπηλιά και ζητούσαν την ευλογία του.

Εκείνος δε είπε·
– Τι με θέλετε; Διότι εγώ είμαι γυναικά. Εσείς προς τα πού πάτε;

Αυτοί του είπαν:
– Προς τον Αναχωρητή Κυριακό· αλλά πες μας πώς λέγεσαι και πώς και γιατί ήλθες εδώ;

Εκείνη τους είπε:
– Τώρα πηγαίνετε, και όταν γυρίσετε θα σας τα πω.

Εκείνοι δε, επειδή δεν έφευγαν αν δεν τους έλεγε τους είπε:
– Εγώ λέγομαι Μαρία. Έβγαζα τα προς το ζειν με το τραγούδι και γι’ αυτό σκανδάλιζα τις ψυχές πολλών ανθρώπων. Γι’ αυτό παρακαλούσα τον Θεό να με ελευθερώσει από τις παγίδες του πονηρού. Και κάποια μέρα ένιωσα κατάνυξη και κατέβηκα στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ, και γέμισα αυτό το αγγείο νερό. Και αφού έβαλα όσπρια σ’ αυτό το καλάθι, ήλθα εδώ. Όπως βλέπετε μέχρι σήμερα δεν λιγόστεψαν από τότε και εκτός από αυτό δεν είδα κανένα άνθρωπο από τότε. Αλλά πηγαίνετε τώρα εσείς, και όταν γυρίσετε να περάσετε να με δείτε.

Όταν τα άκουσαν αυτά, αναχώρησαν και όταν συνάντησαν τον μακάριο Κυριακό του τα ανάφεραν όλα αυτά.

Αυτός, θαύμασε γι’ αυτά που του είπανε και τους είπε και ο ίδιος ότι κατά την επιστροφή τους να πάνε να την δουν.

Όταν επέστρεψαν οι δύο μοναχοί την βρήκαν νεκρή ξαπλωμένη στο σπήλαιο.

Οι μοναχοί πήγαν στη Λαύρα του Σουκά, πήραν τα απαραίτητα πράγματα για τον ενταφιασμό της και αφού επέστρεψαν στη σπηλιά, τέλεσαν τα της εξοδίου και ενταφίασαν το τίμιο λείψανο μέσα στην σπήλαιο.

Διασκευή από τον «Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας», μήνας Σεπτέμβριος, τόμος 9ος.