Η σπορά θέλει μεγάλη αγάπη για να ανθίσει

Κυριακή του Σπορέως αύριο 13 Οκτωβρίου (Λουκά η΄5-15) και θα ξεκινήσουν και τα κατηχητικά για μικρούς και μεγάλους. Ο καλός Σπορέας είναι ο Χριστός, οι Απόστολοι και όλοι οι διάδοχοί τους και ο σπόρος είναι ο λόγος του Θεού. Όταν ο λόγος βρίσκει μια καλοπροαίρετη ψυχή, καρποφορεί. Όμως, δεν είναι μόνο οι κληρικοί και οι ιεροκήρυκες που μπορούν να κηρύξουν το ευαγγέλιο, αλλά μερικές φορές και ο καθένας από εμάς.

Έχω παρατηρήσει ότι μπορούμε να περάσουμε στους γύρω μας τις αλήθειες του Θεού περισσότερο με το παράδειγμά μας και πάντα με πολλή αγάπη. Τα λόγια και τα κηρύγματα από εμάς τους ατελείς δεν φέρνουν αποτέλεσμα. Νομίζω πως σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και ο Χριστός κέρδιζε τους ανθρώπους πρώτα με την αγάπη και την καλοσύνη Του και έπειτα με τα λόγια Του.

Παράδειγμα όπου η αγάπη που έδειξε ο Κύριος ξεκλείδωσε μια καρδιά είναι νομίζω ο Ζακχαίος. Άλλο παράδειγμα η μοιχαλίδα γυναίκα που την γλίτωσε από τον λιθοβολισμό και τον θάνατο όταν είπε στους Φαρισαίους που την έφεραν μπροστά Του, ο αναμάρτητος υμών πρώτος βαλέτω λίθον επ αυτήν. Η γυναίκα αυτή κατά την παράδοση είναι εκείνη που έπειτα άλειψε με μύρο τα πόδια του Χριστού και με τα δάκρυά της φανέρωσε την μετάνοιά της.

Στον βίο του Αγίου Νικολάου Πλανά αναφέρεται πως ο Άγιος πήγαινε συχνά σε κάποιο σπίτι στην Αθήνα και στην αυλή του σπιτιού είχε το τσαγκάρικό του ένας άπιστος και πολέμιος της εκκλησίας. Ο Άγιος Πλανάς περνούσε απλώς και χαιρετούσε τον τσαγκάρη αυτόν. Φαίνεται, όμως, πως ήταν φανερή η ειλικρινής αγάπη και η καλοσύνη του και σίγουρα δυνατή και η προσευχή του για τον άπιστο, ώστε στο τέλος ο τσαγκάρης άλλαξε εντελώς και έγινε πιστός Χριστιανός.

Μακάρι να μας αξιώνει ο Θεός να γινόμαστε κι εμείς καλοί σποριάδες του λόγου Του.