Κάλεσμα σωτηρίας

Μια τιμητική πρόσκληση μας απευθύνει ο αγαθός Θεός την Κυριακή των Προπατόρων (ΙΑ’ Λουκά). Στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας, μας καλεί, διά του απεσταλμένου δούλου Του, του Υιού Του, να συμμετάσχωμε στο «λογικό» Του δείπνο (Λουκ., ιδ’ 16-24).

Οι Πατέρες βλέπουν πίσω από τις δικαιολογίες των κεκλημένων, που αρνούνται την πρόσκληση, διαφορετικά πάθη: το πάθος της αργίας και περιεργείας, για όποιον «αγρόν ηγόρασε», το πάθος της φιλοϋλίας, για όποιον «ζεύγη βοών ηγόρασε πέντε», και θέλει να τα «δοκιμάση», να γευτή, όπως ερμηνεύουν, τις χαρές των πέντε αισθήσεων, και το πάθος της φιληδονίας, για όποιον «γυναίκα έγημε και διά τούτο ου δύναται εισελθείν» στην «ητοιμασμένην» υπό του Θεού Βασιλεία για τους εκλεκτούς Του.

Ο Κύριος, ύστερα από την άρνηση των «αρχόντων», των «εντός της πόλεως», να εισέλθουν, προσκαλεί πλέον, στο πνευματικό του δείπνο, τους ταπεινούς των «πλατειών» της πόλεως, σ’ αυτούς που διατρίβουν στις «οδούς» της ανομίας και στους «φραγμούς» της αμαρτιας, κατά την ερμηνεία των Πατέρων. Αυτούς τους «αναγκάζει» να εισέλθουν, με την δύναμη του λόγου Του, διότι η αμαρτία τους έχει τόσο πολύ οδηγήσει έξω από τον δρόμο του Θεού, που από μόνοι των δεν υπάρχει περίπτωση να θελήσουν να εισέλθουν. Για αυτούς τους ταπεινούς, που άλλοι χωλαίνουν στο «ορθό» βάδισμα, άλλους η «τύφλωση» από τις αδυναμίες και τα πάθη τους εμποδίζει να αντικρύσουν το φως το αληθινό, άλλοι έχουν κάποια «αναπηρία», κάποιο ψεγάδι, και ο βίος των δεν είναι άμωμος, και άλλοι «πτώχευσαν» από τον πλούτο της Βασιλείας Του, γι’ αυτούς, πάνω απ’ όλα, προορίζεται η πρόσκληση του Κυρίου για το δείπνο Του.

«Πολλοί εισίν κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί» (Ματθ., κ’ 16). Σε μια εμπνευσμένη ομιλία του στην Κυριακή των Προπατόρων (ΙΑ’ Λουκά), ο Γρηγόριος Παλαμάς αυτό ακριβώς τονίζει: ότι δεν ήταν όλοι οι Προπάτορες του Κυρίου μας εκλεκτοί, γι’ αυτό και ο Κύριος, για να συμπληρώση τον αριθμό των εκλεκτών, απηύθυνε την πρόσκλησή Του και στους εκτός της Ιουδαίας, προς τα έθνη, που μέχρι τότε ζούσαν «εν σκότει και σκιά» του θανάτου της αμαρτίας. Τελικά, «εκλεκτοί» είναι όσοι αποδέχονται την πρόσκληση του Κυρίου για την σωτηρία των, γινόμενοι συνδαιτημόνες Του στην τράπεζα της Βασιλείας Του.

Εξ άλλου, ο Ενανθρωπήσας Κύριος, τις ημέρες αυτές, «επτώχευσε εν σαρκί», έγινε από Θεός άνθρωπος, για την δική μας σωτηρία, «ίνα ημείς θεοποιηθώμεν». Εάν θέλωμε, λοιπόν, και μείς να αποκτήσωμε την Βασιλεία Του, «την ητοιμασμένην ημίν -τοις δικαίοις και αγαθοίς- από καταβολής κόσμου», χρειάζεται να «πτωχεύσωμε» από περισσές μέριμνες και ανάξιες λόγου ασχολίες, που μας κρατούν διαρκώς εμπερίστατους και απασχολημένους. Ας βρούμε λίγο χρόνο για τον Κύριο και ας ανταποκριθούμε στο τιμητικό Του κάλεσμα, εφ’ όσον δεν πρόκειται για κοινό δείπνο αλλά για το δείπνο της Βασιλείας Του και της σωτηρίας μας. Να μην χάσωμε την ευκαιρία! Αμήν! Γένοιτο!