Μετάνοια: κλήση γιά κατάργηση θανάτου

Σχόλιο στο Ευαγγέλιο της Κυριακής μετά τα Φώτα

Το κήρυγμα του Προδρόμου ήταν: «Μετανοείτε». Με το «βάπτισμα μετανοίας» προετοίμαζε τον λαό για να δεχτεί τον όντως Σωτήρα και Λυτρωτή. Με τρόπο αυστηρό, κάθετο, κατάλληλο για εκείνες τις ψυχές.

Το έργο του Ιωάννη τελείωσε με τον ερχομό του Ιησού. «Αυτός αυξάνει, εγώ ελαττούσθαι». Πως να μην τον επαινέσει ο Κύριος; Πως να μην είναι ο «μείζων των προφητών»; Γνώριζε τα όριά του, που αποδέχεται χωρίς νευρώσεις, γι’ αυτό και έχει ανάπαυση.

«Από τότε ηρξατο Ιησούς κηρύσσειν και λέγειν. Μετανοείτε. Ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών». Κλήση για όντως Ζωή, αφού ο κόσμος αυτός, που έρχεται και παρέρχεται, όζει θάνατον.

Πως ζει κανείς μέσα στις αντιπαλότητες, στην απομόνωση ως αποτέλεσμα εγωισμού, στα ποικίλα πάθη, αλλά και στις ασθένειες, στις δοκιμασίες, στον πόνο και το δάκρυ που βρίσκεται η ανθρωπότητα; Γι’ αυτό ήρθαμε στον κόσμο αυτό;

Η κλήση για μετάνοια δεν είναι απλά για μια καλυτέρευση της παρούσης ζωής. Είναι κλήση για αιώνια Ζωή, αυτή που καταργεί όλες τις μορφές θανάτου, αρχίζοντας από το νυν αιώνα και συνεχίζοντας στον αιώνιο. Γιατί είναι κλήση για ένωση με τον Χριστό, ως νικητή του θανάτου.

Ο ίδιος είπε πως η αιώνια ζωή είναι η «γνώση» του Θεού Πατέρα και Αυτού που έστειλε, του Ιησού Χριστού. Και ακόμα, πως η Βασιλεία Του είναι μέσα μας.

Κάθε που μετανοούμε, η Αγία Τριάδα γνωρίζεται – ενώνεται μέσα στον καρδιακό χώρο και τον καθιστά «Ουρανό»: Χώρο του Αχωρήτου νυν και αεί.