Όσιος Εφραίμ ο Σύρος: Tέλειος είναι εκείνος που αγαπά τον Κύριο αληθινά, και τον πλησίον του, όπως τον εαυτό του!

28 Ιανουαρίου 2025

Όσιος Εφραίμ ο Σύρος.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

 

ΚΗ’. Κατά μίμηση των παροιμιών

Εκείνος που πιστεύει στον Υιό του Θεού έχει αιώνια ζωή (Α’ Ιω. 5, 13)· εκείνος που πιστεύει στον Υιό του Θεού δε θα αντιμετωπίσει εμπόδια στα βήματα του· και αν ακόμη περάσει μέσα από φωτιά, δε θα τον κάψει η φλόγα της.
Εκείνος που πιστεύει στον Υιό του Θεού, όπως είπε η Γραφή, θα τρέξουν από τα σπλάχνα του ποταμοί ζωντανού ύδατος (Ιω. 7, 38). Τα πολλά ξύλα αυξάνουν τη φλόγα, και ο φόβος του Θεού πολλαπλασιάζει τη γνώση στην καρδιά του ανθρώπου, η εργασία όμως εδραιώνει τη γνώση.

Πρόσεχε πάρα πολύ κατά τον καιρό που σπέρνεις το σπόρο του Κυρίου σου, μήπως κάποια στιγμή ο εχθρός ανακατώσει τα ζιζάνια (Ματθ. 13, 25)· γιατί είναι δική του συνήθεια να επιδιώκει να κάνει το κακό δια μέσου του αγαθού. Ας ζητήσουμε χάρη από τον Κύριο, για να μας δώσει, ως δώρο, γνώση και σύνεση, ώστε να είμαστε άγρυπνοι σε όλα.

Το καμίνι δοκιμάζει το ασήμι και το χρυσάφι (Σοφ. Σειρ. 2, 5), και ο φόβος του Κυρίου τις σκέψεις εκείνων που τον αγαπούν. Όπως ακριβώς ένας τεχνίτης που είναι καθισμένος δίπλα στο αμόνι και κατασκευάζει χρήσιμα σκεύη, έτσι ο φόβος του Θεού καθαρίζει κάθε πονηρή σκέψη από την καρδιά, και βγάζει από αυτήν με φρόνηση λόγια συνετά.
Σ’ αυτόν που δίνει το φόβο του στις καρδιές μας, ας δώσουμε δόξα· διότι ο ίδιος είναι που διδάσκει στον άνθρωπο τη φρόνηση. Αρχή της σοφίας είναι ο φόβος του Κυρίου (Παροιμ. 1, 7 και 9, 10), και η σύνεση είναι ωφέλιμη σε όλους εκείνους που την εφαρμόζουν στη ζωή τους· η ευσέβεια προς τον Θεό είναι αρχή της αληθινής γνώσης.

Ο σοφός θα φυλάξει τις εντολές του Χριστού, και εκείνος που βαδίζει μέσα σ’ αυτές δε θα ντροπιασθεί στη ζωή του. Εκείνος όμως που εγκατέλειψε τις εντολές είναι ανόητος, και η ελπίδα του είναι ανώφελη· απεναντίας εκείνος που τις τηρεί αληθινά, έχει μεταβεί από τον θάνατο στη ζωή (Ιω. 5, 24). Αυτός δεν θα δει στη ζωή του σκοτάδι, και κατά την ημέρα του θανάτου του θα βρει χάρη.
Άγγελοι πιστοί θα οδηγήσουν την ψυχή του, και τα θεμέλια του θα είναι επάνω στην ασάλευτη πέτρα, και θα γίνει κληρονόμος της αιώνιας ζωής. Αυτόν τον άνθρωπο αξίζει να τον μακαρίζει κανείς, διότι έμαθε να εκτελεί το θέλημα του Θεού, ο οποίος τον δημιούργησε.

Όταν σαλπίζει η σάλπιγγα, ο στρατός ετοιμάζεται για πόλεμο, αλλά στον καιρό της μάχης δεν είναι όλοι μαχητές. Υπάρχουν πολλοί μοναχοί, ως προς το μοναχικό σχήμα, λίγοι όμως αγωνιστές. Εξάλλου στον καιρό του πειρασμού φανερώνεται ο δοκιμασμένος χαρακτήρας του μοναχού.
Πριν από το τέλος του, μη μακαρίζεις κανέναν, και πριν από το θάνατο του μην απελπίσεις κάποιον. Ούτε να χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου δίκαιο (Σοφ. Σειρ. 7, 5) και άψογο εμπρός στον Κύριο, διότι εκείνα που εσύ τα λησμόνησες, είναι φανερά στον Θεό. Πρέπει μάλιστα να πιστεύουμε ότι αν κάνουμε υπομονή περιμένοντας τη βοήθεια του, καρποφορεί η εργασία μας.

Θέλω να είμαι άνθρωπος της πράξεως και γνωστός μεταξύ των αδελφών, παρά να παραβαίνω τις εντολές, και να είμαι σιχαμερός σ’ αυτούς.
Αυτός που έχει γνωρίσει όλη τη Γραφή και περιφρονεί τις εντολές του Χριστού, θα δαρθεί πολύ (Λουκ. 12, 47), ενώ εκείνος που κάνει το θέλημα του Κυρίου, αυτός θα θεωρηθεί άνδρας τέλειος.
Δεν έχει σημασία ο τόπος για έναν τέλειο άνδρα, αλλά η διάκριση· για τους πιο αδύνατους όμως χρειάζεται τόπος κατάλληλος. Ποιος μάλιστα είναι ο τέλειος άνδρας; Είναι εκείνος που αγαπά τον Κύριο αληθινά, και τον πλησίον του, όπως τον εαυτό του.

 

Από το βιβλίο «Οσίου Εφραίμ του Σύρου. Έργα», τόμος Ζ’, μετάφραση Κωνσταντίνου Γ. Φραντζολά, των εκδόσεων Το Περιβόλι της Παναγίας.