Όσιος Μακάριος ο Αιγύπτιος, Για το ότι οι ψυχές των αγίων γίνονται ουράνιο φως…
29 Ιανουαρίου 2025
Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος.
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Του Οσίου πατρός μας Μακαρίου του Αιγυπτίου
Ομιλίες πνευματικές
Γεμάτες με πολύ μεγάλη πνευματική ωφέλεια
Αποσκοπούν στην πνευματική τελειότητα που οφείλουν να επιδιώκουν οι Χριστιανοί και ν’ ασχολούνται με ζήλο και προθυμία γι’ αυτήν
Ομιλία Α’
Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=414215
1.4
Για το ότι οι ψυχές των αγίων γίνονται ουράνιο φως φαίνεται από αυτό που ο ίδιος ο Κύριος έλεγε στους αποστόλους «εσείς είστε το φως του κόσμου».
Διότι, αφού αυτός τους έκανε να γίνουν φως, τους έδωσε εντολή να φωτίζουν τον κόσμο, και λέγεις «δεν ανάβουν λυχνάρι και το τοποθετούν κάτω από το μόδι*, αλλά πάνω στο λυχνοστάτι για να φωτίζει όλους εκείνους που βρίσκονται μέσα στο σπίτι. Έτσι πρέπει να λάμψει το δικό σας φως μπροστά στους ανθρώπους», αντί του «μη κρύψε τε το δώρο που πήρατε από μένα, αλλά να δώσετε σε όλους όσους θέλουν να το πάρουν».
Και πάλι αλλού λέγει «το λυχνάρι του σώματος είναι το μάτι· αν λοιπόν το μάτι σου είναι φωτεινό θα λάμπει όλο το σώμα σου, αν όμως το μάτι σου είναι καταστραμένο, τότε όλο το σώμα σου θα είναι σκοτεινό. Εάν λοιπόν το φως το εσωτερικό που σου έδωσε ο Θεός είναι σκοτάδι, τότε πόσο πυκνό και αδιαπέραστο είναι το σκοτάδι».
Διότι, όπως ακριβώς τα μάτια είναι φως που φωτίζουν το σώμα, και αν είναι αυτά υγιή φωτίζουν ολόκληρο το σώμα, αν όμως πέσει κάτι πάνω σ’ αυτά και σκοτισθούν γίνεται σκοτεινό ολόκληρο το σώμα, κατά παρόμοιο τρόπο και οι απόστολοι έχουν ορισθεί και τοποθετηθεί από τον Κύριο μάτια και φως όλου του κόσμου.
Έλεγε λοιπόν σ’ αυτούς παραγγέλοντας ο Κύριος· «εάν εσείς, που είσθε φως του κόσμου, μείνετε όρθιοι και δεν πέσετε, από το δικό σας φως θα φωτισθεί όλο το σώμα του κόσμου αν όμως σεις που είσθε φως γίνετε σκοτάδι, τότε πόσο πυκνό και σκοτεινό θα είναι το σκοτάδι, που είναι ο κόσμος».
Αφού έγιναν λοιπόν φως οι απόστολοι, πρόσφεραν φως σ’ αυτούς που πίστεψαν, με το να φωτίσουν τις καρδιές τους με το επουράνιο φως του Πνεύματος, με το οποίο και οι ίδιοι ήταν φωτισμένοι.
1.5
Και επειδή οι ίδιοι ήταν αλάτι καρύκευαν και αλάτιζαν μία ψυχή που πίστευε με το αλάτι του αγίου Πνεύματος.
Γιατί έλεγε σ’ αυτούς ο Κύριος· «εσείς είσθε το αλάτι της γης», αποκαλώντας γη τις ψυχές των ανθρώπων. Διότι πρόσφεραν στις ψυχές των ανθρώπων το επουράνιο αλάτι του Πνεύματος, καρυκεύοντας τις ψυχές τους και διατηρώντας τους υγιείς από πολύ μεγάλη δυσωδία.
Διότι, όπως το κρέας, εάν δεν το αλατίσουμε, σαπίζει και είναι γεμάτο βρώμα και δυσοσμία, με αποτέλεσμα να απομακρύνονται όλοι από την δυσοσμία αυτή, και σέρνονται σκουλήκια πάνω στο σάπιο κρέας και εκεί μένουν και τρώνε και φτιάχνουν τις φωλιές τους, όταν όμως πέσει το αλάτι ψοφούν και καταστρέφονται τα σκουλήκια που κατοικούν εκεί και η δυσοσμία χάνεται (διότι η φύση του αλατιού έχει τη δυνατότητα να σκοτώνει τα σκουλήκια και να εξαφανίζει τη δυσοσμία), κατά τον ίδιο τρόπο και κάθε ψυχή που δεν είναι αλατισμένη με το άγιο Πνεύμα και δεν κοινωνεί με το επουράνιο αλάτι, που είναι η δύναμη του Θεού, έχει σαπίσει και έχει γεμίσει με πολλές δυσοσμίες πονηρών σκέψεων, ώστε να απομακρύνεται το πρόσωπο του Θεού εξ αιτίας της αφόρητης δυσοσμίας των ανώφελων και σκοτεινών λογισμών και από τα πάθη που φωλιάζουν μέσα στην τέτοιου είδους ψυχή.
Και τα φοβερά σκουλήκια, δηλαδή τα πονηρά πνεύματα και οι σκοτεινές δυνάμεις, περπατούν μέσα σ’ αυτή και εκεί βρίσκουν τροφή και την καταστρέφουν διότι λέει ο Ψαλμωδός· «τα τραύματά μου σάπισαν και αναδίδουν κακοσμία», [προσώζεσαν καὶ ἐσάπησαν οἱ μώλωπες μου] (Ψαλμ. 37,6).
Αν όμως προσφύγει στο Θεό και πιστέψει και ζητήσει το αλάτι της ζωής, δηλαδή το αγαθό και φιλάνθρωπο Πνεύμα, τότε, όταν έρθει το ουράνιο αλάτι, καταστρέφει τα φοβερά σκουλήκια και εξαφανίζει τη δυσωδία και καθαρίζει την ψυχή «με την ενέργεια της δύναμης του», [κατὰ τὴν ἐνέργειαν τῆς δυνάμεως αὐτοῦ] (Εφεσ. 3,7), και έτσι, αφού γίνει καθαρή και υγιής από το αλάτι το αληθινό, αποκαθίσταται για χρήση και υπηρεσία του επουράνιου Δεσπότη.
Γι’ αυτό λοιπόν και στο νόμο της Παλαιάς Διαθήκης, χρησιμοποιώντας ως προτύπωση το αλάτι, πρόσταζε ο Θεός να αλατίζεται προηγουμένως κάθε θυσία (Πρβλ. Λευιτ. 2,13 και Μάρκ. 9,49).
Συνεχίζεται
* [Μόδιο. Μετρικό σκεύος ξηρών προϊόντων. Χωρούσε 4 κιλά και 300 γραμμάρια περίπου. Το 1/6 του αττικού μεδίμνου].
Απόσπασμα από το βιβλίο «Μακάριος ο Αιγύπτιος», της σειράς «Φιλοκαλία των Νηπτικών και ασκητικών», των Πατερικών Εκδόσεων «Γρηγόριος ο Παλαμάς». Εισαγωγή, κείμενο, μετάφραση, σχόλια, Νικήτας Τσιομεσίδης, Θεολόγος.