Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Ο Θεός δεν εγκαταλείπει αυτόν που δείχνει προθυμία, φροντίζει για τη σωτηρία του και διαθέτει όλο τον εαυτό του!

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου: «Στο άνθρωπος δεν διαλέγει το δρόμο του…»

Στην περικοπή του προφήτη Ιερεμία: «Κύριε, ο άνθρωπος δεν διαλέγει το δρόμο του, ούτε ο άνθρωπος θα πορευτή και θα ολοκληρώση την πορεία του».

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=412859

Μπορεί όμως κάποιος να ισχυριστή το εξής: αν το να αποτελειώσω κάτι είναι στο χέρι του Θεού, στην περίπτωση που δεν θα το αποτελειώσω, θα ‘ταν δίκαιο να μην υποστώ καμμιά τιμωρία; Δηλαδή όταν κάμω ό,τι εξαρτάται από εμέ και δείξω καλή διάθεση, αποφασίσω κάτι και το θέσω σ’ εφαρμογή, δε με βοηθήση όμως αυτός που εξουσιάζει την έκβαση κάθε πράξης και δεν απλώση το χέρι του, τότε είμαι απαλλαγμένος από κάθε κατηγορία.

Αλλά δεν είναι έτσι, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Είναι πραγματικά αδύνατο να μας εγκαταλείψη ο Θεός, όταν εμείς δείξωμε θέληση, προτιμήσωμε κάτι με ελεύθερη εκλογή και το επιθυμήσωμε. Αν δηλαδή παρακινή και συμβουλεύη όσους δεν έχουν σκοπό για κάτι, για να τους κάμη να το θελήσουν και να το επιθυμήσουν, πολύ περισσότερο δεν εγκαταλείπει αυτούς που το αποφασίζουν.

«Κοιτάξτε», λέει, «στις παλιές γενιές και δήτε. Ποιος στήριξε τις ελπίδες του στον Κύριο και ντροπιάστηκε; Ποιος έμεινε πιστός στις εντολές του και τον περιφρόνησε»;

Κι ο Παύλος λέει: «Η ελπίδα δε ντροπιάζει». Η ελπίδα, φυσικά, στο Θεό, αφού είναι αδύνατο να μη φτάση στο τέρμα όποιος μ’ όλη του την ψυχή ελπίζει στο Θεό και δίνει ό,τι εξαρτάται απ’ τον εαυτό του.

Αλλού επίσης λέει: «Ο Θεός είναι πιστός και δε θα σας αφήση να μπήτε σε δοκιμασία περισσότερο απ’ ό,τι μπορείτε να βαστάξετε, αλλά μαζί με τη δοκιμασία θα σας δώση και τη διέξοδο, για να μπορέσετε σεις να υπομείνετε».

Γι’ αυτό ένας σοφός άνδρας λέει: «Παιδί μου, αν έρχεσαι να υπηρετήσης τον Κύριο, ετοίμασε την ψυχή σου για δοκιμασία. Κράτησε την καρδιά σου και υπόμεινε και μην υποκύψης τον καιρό της θλίψης. Προσκολλήσου σ’ αυτόν και μην απομακρυνθής».

Κι άλλος λόγος συμβουλεύει: «όποιος υπομείνη ως το τέλος, αυτός θα σωθή».

Όλα αυτά είναι αρχές και θεσμοί και δόγματα αμετακίνητα. Πρέπει όμως να στερεωθή στη δική σας ψυχή ότι είναι αδύνατο να εγκαταλειφθή ποτέ απ’ το Θεό, αυτός που δείχνει προθυμία, φροντίζει για τη σωτηρία του και διαθέτει όλο τον εαυτό του.

Δεν ακούς τι λέει στον Πέτρο; «Σίμων, Σίμων, πόσες φορές ο Σατανάς προσπάθησε να σας κοσκινίση σαν το σιτάρι κι εγώ παρακάλεσα για σένα, για να μη σ᾽ εγκαταλείψη η πίστη σου.

Όταν π.χ. δη ότι το βάρος είναι μεγαλύτερο απ’ τη δύναμή σου, τότε απλώνει το χέρι και σε ξαλαφρώνει απ’ τη δοκιμασία. Όταν όμως διαπιστώση ότι από δική τους ανεμελιά οι άνθρωποι παραιτούνται απ’ τη σωτηρία τους και δεν επιθυμούν να σωθούν, τότε τους αφήνει και τους εγκαταλείπει.

Βεβαίως δεν τους υποχρεώνει ούτε τους εξαναγκάζει, ό,τι όμως έπραττε με τη διδασκαλία του, τούτο γίνεται και σ’ αυτή την περίπτωση. Όσους δεν είχαν διάθεση να τον ακούνε κι παραμακρύνονταν, δεν τους τραβούσε προς το μέρος του ούτε τους υποχρέωνε να τον ακούσουν, σ᾽ αυτούς όμως που πρόσεχαν ξεδιάλυνε όσα δεν ήταν ξεκάθαρα και φανέρωνε όσα ήταν αινιγματικά.

Το ίδιο πράττει και στις διάφορες περιπτώσεις: τους αναίσθητους κι όσους δεν έχουν διάθεση δεν τους εξαναγκάζει ούτε τους υποχρεώνει, αυτούς όμως που μόνοι τους δείχνουν διάθεση με πολλή δύναμη παρακινεί.

Γι’ αυτό το λόγο ο Πέτρος λέει: «Παραδέχομαι ότι σε κάθε έθνος, όποιος φοβάται το Θεό και πράττει το δίκαιο, είναι δεκτός απ’ αυτόν.

Κι ο προφήτης το ίδιο συμβουλεύει λέγοντας: «Αν θέλετε να μ’ ακούσετε, θ’ απολαύσετε τ’ αγαθά της γης, αν όμως δε θέλετε και δεν με ακούσετε, τότε μαχαίρι θα σας καταφάη. Αυτά λοιπόν να έχετε στο νου σας κι ακόμη πως η διάθεση κι η προσπάθεια εξαρτώνται από σας και με το να θέλωμε και να προσπαθούμε παρακινούμε το Θεό να μας βοηθήση.

Αν λοιπόν τον τραβήξωμε κοντά μας, θα φτάσωμε στο τέρμα. Ας αγρυπνούμε, αγαπητοί μου, κι ας δείξωμε κάθε προθυμία για τη σωτηρία της ψυχής μας.

Έτσι, αφού για λίγο κοπιάσωμε σ’ αυτή τη ζωή, θ᾽ απολαύσωμε αθάνατα αγαθά σ’ όλη τη διάρκεια του αγέραστου και ατελεύτητου χρόνου. Αυτά τα αγαθά μακάρι όλοι μας να επιτύχωμε, με τη χάρη και τη φιλανθρωπία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού με τον οποίο ας έχη δόξα ο Πατήρ και μαζί με το άγιο Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Ιωάννου του Χρυσοστόμου έργα», τόμος 9ος, «Πραγματείες» των εκδόσεων ο Λόγος, Αθήναι 1974. Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια Αικ. Τσοτάκου-Καρβέλη και Δημ. Καρβέλη, γενική επιμέλεια Κων. Λουκάκη.