Δίδομεν μαρτυρίαν και διαβεβαίωσιν περί πράγματος το οποίον γνωρίζομεν, ότι δηλαδή το φως της αληθείας (ο Χριστός) έχει φωτίσει πλέον τα σκότη της αγνοίας…

Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος
Κατήχηση 28η

XXVIII

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=411208

Καθ’ όμοιον, λοιπόν, τρόπον, αδελφοί, συμβαίνει να έχωμεν και θάνατον πριν από τον φυσικόν θάνατον και πριν από την ανάστασιν των σωμάτων ανάστασιν των ψυχών και εις την πραγματικότητα και ως δυνατότητα, και ως εμπειρικόν γεγονός και ως θεωρητική αλήθεια.

Διότι όταν το θνητόν φρόνημα εξαφανίζεται υπό του αθανάτου νου και όταν κάθε τι εντός μας που φέρει τα στοιχεία της νέκρας διώκεται υπό της ζωής, τότε η ψυχή, ωσάν να ανέστη εκ νεκρών, βλέπει καθαρά τον εαυτόν της, -όπως ακριβώς εκείνοι που σηκώνονται από τον ύπνον βλέπουν τον εαυτόν τους- και εκείνον που την ανέστησεν από την αμαρτίαν, τον Θεόν, αναγνωρίζει, τον οποίον αφού γνωρίση πλήρως και αφού τον ευχαριστήση, λατρεύει και δοξολογεί την άπειρον αυτού αγαθότητα.

Το δε σώμα δεν έχει ούτε την παραμικράν ροπήν ή παρόρμησιν ή ενθύμησιν προς τας ιδικάς του αμαρτωλάς επιθυμίας, αλλά καθίσταται εξ ολοκλήρου νεκρόν και χωρίς αναπνοήν ως προς αυτά.

Δύναται να λεχθή ότι υπάρχουν συχνά περιπτώσεις που ο άνθρωπος λησμονεί να ικανοποιήση και αυτάς τας φυσικάς του ανάγκας, όταν και εξ αιτίας του ότι η ψυχή ασχολήται διαρκώς νοερώς με όσα υπάρχουν πάνω από την φύσιν. Και είναι ανεξήγητον αυτό, διότι λέγει: «Πνεύματι περιπατείτε και επιθυμίαν σαρκός ου μη τελέσητε».

Διότι όταν η σαρξ νεκρωθή, όπως έχει λεχθή, διά της εγκαταστάσεως εντός του ανθρώπου του Αγ. Πνεύματος, ουδέποτε πλέον θα σας ενοχλήση και θα ζήσετε χωρίς δυσκολίας, επειδή «νόμος τω δικαίω ου κείται», όπως λέγει και ο θείος απόστολος, επειδή βεβαίως αυτός ζη ανωτέραν πνευματικήν ζωήν από εκείνην που επιτάσσει ο νόμος.

«Όπου γαρ, λέγει, Πνεύμα Κυρίου, εκεί ελευθερία», απελευθέρωσις ασφαλώς από την καταπιεστικήν δουλείαν των νομικών διατάξεων. Διότι ο νόμος είναι οδηγός και παιδαγωγός και χειραγωγός και διδάσκαλος δικαιοσύνης όταν λέγη: «Θα κάμης αυτό και αυτός ή «αυτό και αυτό δεν θα το πράξης», ενώ ενώ η η θεία χάρις και η αλήθειας δεν ομιλεί κατ’ αυτόν τον τρόπον, αλλά πως;

«Και θα πράξης όλα και θα διδάξης σύμφωνα με την δοθείσαν εις σε χάριν και η οποία λαλεί εντός σου», καθώς έχει γραφή: «Και έσονται πάντες διδακτοί Θεού», οι οποίοι δεν μανθάνουν το καλόν με γράμματα και διάφορα σύμβολα, αλλά διδάσκονται αυτό υπό υπό του Αγίου Πνεύματος.

Και δεν το διδάσκονται μόνον με λόγια, αλλά με το φως του θείου λόγου και με λόγον που είναι πλουτισμένος με το θείον φως δέχονται κατά τρόπον μυστικόν την αποκάλυψιν των θείων αληθειών. Διότι τότε, λέγει, θα γίνετε διδάσκαλοι και του εαυτού σας και των πλησίον σας· όχι μόνον τούτο, αλλά θα γίνετε και φως που θα φωτίζη και θα θερμαίνη τον κόσμον και αλάτι που θα προφυλάσση την γην από την ηθικήν σήψιν.

Όσοι, λοιπόν, έζησαν πριν έλθη η χάρις, επειδή ευρίσκοντο υπό την κυριαρχίαν του νόμου, δι’ αυτό εζούσαν και κάτω από την σκιάν του· όσοι όμως είχον το προνόμιον να ζήσουν μετά την χάριν και ενώ είχεν ανατείλει η ημέρα της διά Χριστού σωτηρίας, αυτοί ηλευθερώθησαν από την σκιάν, δηλαδή από την δουλείαν του νόμου.

Aυτοί δηλαδή ευρέθησαν επάνω από τον νόμον, ανελθόντες πολύ υψηλά ωσάν να εχρησιμοποίησαν κάποιαν κλίμακα -τον τρόπον ζωής που υποδεικνύει το Ευαγγέλιον- και ζώντες μαζί με τον νομοθέτην, αναδεικνυόμενοι τοιουτοτρόπως και οι ίδιοι περισσότερον νομοθέται παρά τηρηταί του νόμου.

Άραγε υπάρχει κανείς ο οποίος έχει αυτιά κατάλληλα να ακούουν την αλήθειαν, διά να δυνηθή να ακούση και να αντιληφθή την δύναμιν αυτών που λέγει το Άγιον Πνεύμα;

Άραγε υπάρχει ακόμη κάποιος που να διαθέτη και τώρα «νουν Χριστού», διά να κατανοήση ορθώς και όπως αρμόζει εις τον Θεόν όσα έχουν γραφή υπ’ αυτού;

Άραγε θα ευρεθή και τώρα κάποιος που να έχη τον Χριστόν εντός του ομιλούντα, ώστε να δυνηθή να φανερώση πλήρως και ορθώς τα κρυμμένα εις τους θείους λόγους της Γραφής μυστήρια.

«Σοφίαν γαρ λαλούμεν, λέγει ο απόστολος, ου του αιώνος τούτου», η οποία καταργείται ή διαρκώς μεταβάλλεται, αλλά («λαλούμεν») σοφίαν («Θεού») εν μυστηρίω, την αποκεκρυμμένην» μεν εις τους πολλούς, εις ημάς δε, οι οποίοι έχομεν ανατραφή με τον φόβον του Θεού και διαρκώς ατενίζομεν προς αυτόν, αυτή η σοφία φανερώνεται απολύτως και γνωρίζεται.

Διότι δεν ομιλούμεν περί πραγμάτων, τα οποία δεν τα δεν γνωρίζομεν, αλλά δίδομεν μαρτυρίαν και διαβεβαίωσιν περί πράγματος το οποίον γνωρίζομεν, ότι δηλαδή το φως της αληθείας (ο Χριστός) έχει φωτίσει πλέον τα σκότη της αγνοίας και της αμαρτίας και φέγγει παντού και πάντοτε και κατά την νύκτα και κατά την ημέραν και εντός και εκτός εντός μεν φωτίζει τας καρδίας μας, εκτός δε εις τον νουν μας καταυγάζει χωρίς να δύη ποτέ, χωρίς να μεταβάλλεται, χωρίς να χάνη την έντασίν του και χωρίς να λαμβάνη κάποιαν συγκεκριμένην μορφήν και λαλεί εντός μας τας μυστικάς βουλάς του Θεού και απεργάζεται την πνευματικήν μας αναγέννησιν· είναι φως ζωντανόν και χαρίζει ζωήν και όσους φωτίζει τους μεταβάλλει εις φως.

Ημείς λέγομεν με παρρησίαν και απεριφράστως ότι ο «Θεός φως εστι», και όσοι είχον το μέγα προνόμιον να τον ίδουν όλοι τον είδον ως εν υπερκόσμιον και ανέκφραστον φως, και όσοι τον εδέχθησαν τον εδέχθησαν ωσάν να ήτο φως, διότι προηγείται αυτού το φως της δόξης του και χωρίς πνευματικόν φως είναι αδύνατον να φανερωθή ο Θεός.

Διά τούτο και όσοι δεν είδον το φως που εκπέμπεται από αυτόν ούτε τον ίδιον είδον, διότι εκείνος είναι το πραγματικόν φως, και όσοι δεν εδέχθησαν αυτό το φως ούτε την θείαν χάριν έλαβον· διότι όσοι έλαβον την χάριν, έλαβον φως Θεού και τον Θεόν, καθώς είπε το ίδιο το φως, ο Χριστός: «Ενοικήσω εν αυτοίς και εμπεριπατήσω».

Από το βιβλίο «Συμεών του Νέου Θεολόγου 3», της σειράς «Άπαντα των Αγίων Πατέρων» των εκδόσεων Ωφελίμου βιβλίου. Κείμενο Basile Krivochenie, μετάφραση, σχόλια Ηλίας Τσιάκος (θεολόγος, νομικός).