Υπαπαντή, η εορτή όλης της οικογενείας

«Δεύτε, ούν, και ημείς Χριστώ συναντηθώμεν…», μας προτρέπει ο θείος υμνογράφος σε ένα από τα τροπάρια της μεγάλης εορτής της Υπαπαντής. Και όχι μόνον «συναντηθώμεν», αλλά και «δεξώμεθα αυτόν, ου το σωτήριον ο Συμεών εώρακεν.»

Υπάρχει, άραγε, ωραιότερη προτροπή από αυτήν, αγαπητοί μου; Όχι μόνον να συναντηθούμε με τον Κύριο, αλλά και να τον δεχθούμε, να δεχθούμε δηλαδή «το σωτήριον», την σωτηρία μας, που είναι ο ίδιος ο Χριστός. Να δεχθούμε Αυτόν που είδε με τα μάτια του και δέχθηκε στις αγκάλες του ο θεοδόχος Συμεών, για να τον ευλογήση και να ευλογηθή από Εκείνον, «ως έπρεπε», σύμφωνα με το υπέροχο Κοντάκιο.

Έχομε αναφερθή σε άλλο μας άρθρο στις προϋποθέσεις της ευλογημένης αυτής συναντήσεως με τον Κύριο, για την προεργασία που χρειάζεται να κάνη κάθε άνθρωπος, πόσωμάλλον οι άνθρωποι του Θεού, με την προσευχή, την νηστεία και την συνεχή άσκηση και μάλιστα άσκηση στην υπομονή και στην επιμονή, ώστε να επωφεληθούμε από την σωτήρια αυτήν συνάντηση με τον αγαπημένο μας Κύριο.

Στο παρόν άρθρο, θα εστιάσωμε κυρίως στην ευεργετική αποδοχή του σωτηρίου αυτού μηνύματος. Εάν διαβάσωμε την ευαγγελική περικοπή της ημέρας και ρίξωμε μια κάπως προσεκτικώτερη ματιά στην εικόνα της Υπαπαντής, θα δούμε ότι ο Χριστός οδηγείται στον οίκο του Θεού από την οικογένειά του, την μητέρα Του, την Παρθένο Μαρία, και τον προστάτη της, τον Ιωσήφ. Εκείνοι, πιστοί στον «νόμο του Μωϋσέως» και στον «νόμο του Κυρίου», επιτελούν όλα τα σχετικά με τον σαραντισμό του βρέφους και την απόδοση των καθιερωμένων προσφορών (Λουκ., β’ 22-24).

Ο Συμεών, από την πλευρά του, που συμβολίζει τον «παλαιό νόμο», υποδέχεται στην αγκαλιά του τον «νέον νόμο», τον Χριστό, ευλογεί Εκείνον και τους γονείς Του και ευλογείται, όπως είπαμε, με την σειρά του από τον Χριστό («και χείρας του Συμεών ευλογήσας, ως έπρεπε»).

Όλοι είναι ευεργετημένοι από την ευλογημένη αυτήν συνάντηση. Οι γονείς του Κυρίου θαυμάζουν «επί τοις λαλουμένοις περί αυτού», για την προφητεία δηλαδή του Συμεών περί του Κυρίου, ότι θα είναι «φως εις αποκάλυψιν λαών και δόξα λαού του Ισραήλ». Η Παναγία ειδικά προβληματίζεται σίγουρα για την προφητεία περί αυτής ότι «ρομφαία διελεύσεται» την καρδία της, το δε παιδίον Ιησούς, αφού τελέστηκαν «άπαντα κατά τον νόμον Κυρίου», και η οικογένεια επέστρεψε στην Ναζαρέτ, «ηύξανε και εκραταιούτο πνεύματι πληρούμενον σοφίας, και χάρις Θεού ην επ’ αυτό.» (Λουκ., β’ 30-40).

Όσο για τους γηραιούς προφήτες, Συμεών και Άννα, που προσέμεναν με λαχτάρα τον Κύριο, ανταμείβονται από τον Ίδιο, με το να Τον αντικρύζουν με τα μάτια των μόνοι εκείνοι απ’ όλους όσοι προφήτευσαν γι᾽ αυτόν– με εξαίρεση τον Ιωάννη τον Πρόδρομο. Η προφήτις, μάλιστα, Άννα, ενθουσιασμένη από την συνάντηση μαζί Του, τον κήρυξε αμέσως, ως άλλος Πρόδρομος, «πάσι τοις προσδεχομένοις λύτρωσιν εν Ιερουσαλήμ.» (Λουκ., β’ 38).

Η παλαιά, λοιπόν, γενιά, όπως εικονίζεται στο πρόσωπο των προφητών, Συμεώνος και Άννης, έχοντας εκπληρώσει τον σκοπό της να δη τον Κύριο, παραδίδει τα σκήπτρα στην νέα γενιά. Οι νέοι, οι πιστοί γονείς του Ιησού, παίρνοντας την ευλογία από τον οίκο του Θεού, θα συνεχίσουν να ζούν ευλογημένα στον δικό των οίκο και να μεγαλώνουν το παιδί των «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου του Θεού», ώστε Εκείνο να προοδεύη με την χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Συνεπώς, εάν επιθυμούμε και εμείς σήμερα να ευεργετηθούμε, δεν έχομε παρά να επιδιώκωμε να «συναντηθούμε» με τον Χριστό, όπως ακριβώς μας καλεί να κάνωμε και ο υμνογράφος: «Δεύτε, ούν, και ημείς Χριστώσυναντηθώμεν…».

Ως γονείς, να οδηγούμε και εμείς, όπως η Μαρία και ο Ιωσήφ, τα παιδιά μας στον οίκο του Θεού, στην Εκκλησία, ώστε να αυξάνωνται και να προοδεύουν όχι μόνον σωματικά αλλά και πνευματικά. Μόνον μέσα στην Εκκλησία, τον οίκο του πατρός Του, μπορούμε να συναντήσωμε τον Χριστό και να αντικρύσουν οι οφθαλμοί μας το «σωτήριον», να δούμε το φως το αληθινό.

Να, γιατί η Υπαπαντή είναι η κατ’ εξοχήν εορτή σύνολης της οικογενείας, όχι μόνον της μητέρας, διότι όλη η οικογένεια χρειάζεται να εισέλθη στον οίκο του Θεού, για να ευλογηθούν όλα της τα μέλη και μάλιστα οι νεώτεροι βλαστοί, τα τέκνα, ώστε να λάβουν Πνεύμα Άγιο και να βαδίζουν και εκείνα, με την σειρά των, σύμφωνα με το παράδειγμα του Χριστού και των γονέων των.

Στις ημέρες μας, μάλιστα, που η οικογένεια βρίσκεται απροκάλυπτα στο στόχαστρο με τα κάθε λογής σε βάρος της νομοθετήματα, χρειάζεται και πάλι τα μέλη της να «συναντηθούν» και να συνδεθούν με τον Θεό, όπως τα μέλη της οικογενείας του Χριστού και των Πατέρων μας, και μάλιστα των Τριών Ιεραρχών, που προσφάτως τιμήσαμε, τις Αγίες Μητέρες των οποίων εορτάζει η Εκκλησία μας την πρώτη Κυριακή μετά από την Υπαπαντή.

Ας σπεύσωμε και εμείς να ακολουθήσωμε αυτά τα γνήσια πρότυπα ορθοδόξων πατέρων και μητέρων, που προβάλλει πάντοτε η Εκκλησία μας, και ας οικοδομήσουμε και τις δικές μας οικογένειες πάνω σε γερά θεμέλια. Έτσι, και τα παιδιά μας, ζώντας μέσα σε ευλογημένες από τον Χριστό οικογένειες, θα βαδίζουν και εκείνα στον δρόμο του Θεού και δεν θα παραπαίουν αστήρικτα, γινόμενα βορά στα χέρια των κάθε λογής επιτηδείων.

Ας εμπιστευτούμε, επί τέλους, την διαχρονική παράδοση της Εκκλησίας και των αγιασμένων τέκνων της, Πατέρων και Μητέρων, που μας καθοδηγούν πάντοτε, εν Πνεύματι Αγίω, σε συνάντηση με τον Χριστό και αποδοχή του σωτηρίου μηνύματός Του:«Δεύτε ούν και ημείς συναντήσωμεν τω Κυρίω και δεξώμεθα το σωτήριον αυτού». Αμήν. Γένοιτο!