Ο Γέροντας Ανανίας για τον ιαματικό Ιερομάρτυρα Άγιο Βλάσιο προστάτη και των λαιμών

Άγιος Ιερομάρτυρας Βλάσιος.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Να φύγουμε, τώρα, να πάμε στις 11 του μηνός [Φεβρουαρίου]. Έχομε κι εδώ αγίους. Είναι ο άγιος ιερομάρτυς Βλάσιος. Κι εκείνος στα χρόνια του Λικινίου. Τέταρτος αιώνας. Εκεί στη Σεβάστεια της Αρμενίας. Ήταν γιατρός. Κι είχε μεγάλη αγάπη στην Εκκλησία.

Έγινε και επίσκοπος.

Στους διωγμούς υπέφερε πολλά. Απέβη ομολογητής, αλλά δεν εμαρτύρησε [σε εκείνους τους διωγμούς]. Και αποσύρθηκε στο βουνό εκεί της Σεβάστειας, και ασκήτευε και προσευχότανε.

Και ξεκίνησαν πάλι διωγμοί. Ο άγιος εκεί μάζευε τα θηρία. Τα εξημέρωνε. Πήγαιναν και άρρωστοι, τους έκανε καλά.

Του ‘δωσε και θαυματουργό χάρισμα. Θαυματουργικό χάρισμα. Γι’ αυτό κι ο άγιος Βλάσιος είναι από τους μεγάλους αγίους και ιαματικούς Αναργύρους.

Μεγάλη η χάρη του.

Κι ήλθε διωγμός, κι ο Αγρικόλας εκεί, ο διοικητής ο Ρωμαίος, της Σεβάστειας, έστειλε ανθρώπους στο βουνό να βρούνε θηρία και να τα φέρουν να κατασπαράξουν τους χριστιανούς.

Και πήγαν αυτοί, φτάνουνε στη σπηλιά που έμενε ο άγιος Βλάσιος, και τι βλέπουν; Αμέτρητα θηρία, λιοντάρια κλπ. να κάθονται σαν αρνάκια κοντά στον παππού τον Βλάσιο, και να τον κοιτάζουν με τόση αγάπη και στοργή, και να ‘ναι ημερωμένα.

Όπως καθόντουσαν και στον Αδάμ, πριν την πτώση του.

Και τι; Τα πήρανε, δεν θέλαν εκείνα να πάνε, είπαν το περίεργο [που είδαν], κι ο Αγρικόλας λέει: «Για φέρτε τον αυτόν κάτω. Τι κάνει εκεί πάνω αυτός; Εξημερώνει τα θηρία; Κακό κάνει, λοιπόν. Είναι εχθρός των θεών των ειδώλων».

Τον φέρανε τον άγιο, τον υπέβαλαν σε μαρτύρια και βασανιστήρια πολλά, τον έβαλαν στη φυλακή, εκείνος δεν άλλαζε, άλλαξε τους φυλακισμένους, ακόμα και παιδάκια έσπευδαν να τον ακολουθήσουν, που ‘ταν στις φυλακές με τις μανάδες τους, τι ωραίος!

Τον έβγαλαν έξω, τον έριξαν στη λίμνη της Σεβάστειας, εκεί που έριξαν, την ίδια εποχή περίπου, και τους αγίους Τεσσαράκοντα μάρτυρες, τους εν Σεβαστεία, γιορτάζουν 9 Μαρτίου και θα πούμε γι’ αυτά στο εξής, στις ημέρες που έρχονται, κι ο άγιος περπάταγε στα νερά της λίμνης, όπως ο Ιησούς στη θάλασσα της Γαλιλαίας.

Και δεν ξέρανε, τι να κάνουν.

Και μετά βγήκε πάλι, του ‘πε άγγελος Κυρίου: «Βγες, και πήγαινε να σου κόψουν το κεφάλι, για να έλθεις στον παράδεισο».

Κι η ψυχούλα, ως πρόβατον επί σφαγήν, γύρισε πίσω, πήγε στο μέρος εκεί, που ‘ταν ο Αγρικόλας και οι δήμιοι, και έσκυψε το κεφαλάκι του κι ο δήμιος του το απέκοψε.

Είναι και προστάτης του λαιμού. Και κάποτε πέθανε κάποιος από ένα ψαροκόκκαλο που έφαγε και τον πήγανε εκεί και βάνει ο άγιος μέσα το χεράκι του, το βγάζει και λέει:
«Όποιος με επικαλείται από εδώ κι έπειτα, άμα πνίγεται με κάτι και με επικαλείται, εγώ θα τον βοηθάω».

Σε μένα έχει συμβεί και σε πολλούς άλλους, που το χω πέη, έχει συμβεί, ο Θεός να δώσει να μην πνιγόμεθα, βέβαια. Είναι, λοιπόν, και προστάτης των λαιμών.

Μεγάλος άγιος και μεγάλη ψυχή! Να ‘χουμε την ευχούλα του. Πόσους αγίους έχουμε! Τι πλήθος έχει η Εκκλησία! Τι ομορφιά! Τι δύναμη!

Απόσπασμα από το βιβλίο του μακαριστού Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη, «Χειμερινό συναξάρι», τόμος β’ των εκδόσεων Ακτή, Λευκωσία 2008.