Άγιος Αμφιλόχιος, Θαυματουργικές ιάσεις!

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Ονομάζομαι Θ.Κ.* και είμαι νοσοκόμος στο Νοσοκομείο Καλύμνου.

Τον Απρίλιο του 1983 έκανα μία εγχείρηση ειλεού και για έξι μήνες ταλαιπωρούμην, γιατί δεν μπορούσε να κλείση η τομή με αποτέλεσμα να προκληθή μόλυνση που με ανάγκασε να νοσηλευτώ σε νοσοκομείο με αντιβίωση και θεραπεία.

Δεν υπήρξε όμως κανένα αποτέλεσμα.

Κάποια μέρα με επισκέφθηκε στο νοσοκομείο η κα Μ.Λ.* η δασκάλα, και μου μίλησε για κάποιον Άγιο, λέγοντας ότι έχει κάνει πολλά θαύματα. Επρόκειτο για τον πατέρα Αμφιλόχιο Μακρή [νυν όσιο Αμφιλόχιο] και την επομένη ήρθε και μου έφερε λίγο λαδάκι.

Της πρότεινα να μη το τοποθετήσουμε πάνω στην πληγή, όχι γιατί φοβόμουν μήπως μολυνθή, για το όνομα του Θεού. Απλά δεν ήθελα να λερώσω το λάδι αυτό που ήταν τόσο άγιο με μολυσμένα πράγματα και το πήρα μόνος μου, αφού έκανα τον σταυρό μου, και δεν άλειψα την τομή, αλλά έκανα το σχήμα του σταυρού γύρω απ’ αυτή, τρεις φορές.

Το λαδάκι το φύλαξα ώσπου ήρθε η μητέρα μου και της το παρέδωσα για να μη χαθή λέγοντας της να το βάλη στο εικονοστάσι και ότι πιστεύω, ότι όλα θα πάνε καλά.

Πράγματι για λόγους που ούτε ο γιατρός μπόρεσε να εξηγήση, μέσα σε δέκα μέρες, φάνηκε ένα ροζ στρώμα από κρέας που έκανε η πληγή και το πύον αυτό το πηχτό και άσπρο, άρχισε να γίνεται ένα διαφανές υγρό.

Μέσα σε δέκα ημέρες η πληγή είχε κλείσει. Και μάλιστα ο Καρπάθιος ο γιατρός απόρησε για το γεγονός. Πως ήταν δυνατόν έξι μήνες να μη μπορούν να κάνουν τίποτα και σε διάστημα δέκα ημερών η πληγή να κλείση.

Αυτό βέβαια δεν μπορεί να αποδοθή στους γιατρούς και στα φάρμακα παρά μόνο στο θαύμα του Αγίου.

Βέβαια κρατώ ακόμη και τώρα αυτό το βαμβάκι. Λάδι όμως δεν έχει επάνω. Έχει ξεραθεί.

Όταν όμως είχε χτυπήσει το παιδί μου με το μηχανάκι με αποτέλεσμα μέσα σε μια ώρα να παραμορφωθή το πρόσωπό του, δεν έβλεπες ούτε μάτια, ούτε τίποτα από το πρήξιμο. Χρησιμοποίησα και πάλι το βαμβάκι, παρ ότι ήταν στεγνό, με την πίστη ότι κι’ αυτή τη φορά θα μπορούσε να μας βοηθήση.

Πέρασα μ’ αυτό το πρόσωπό του όπως σκουπίζουμε τον ιδρώτα.

Το πρωί το παιδί ήταν εντάξει. Οι μώλωπες είχαν εξαφανιστή και είπε ο γιατρός, ότι μπορούμε να το πάρουμε σπίτι.

Η μητέρα μου όμως επέμενε να μεταφερθή στην Αθήνα για προληπτικούς λόγους. Υποστήριζε ότι θα έπρεπε να του γίνη αξονική τομογραφία και διάφορες άλλες εξετάσεις. Φτάσαμε στην Αθήνα αλλά όλες οι εξετάσεις έδειξαν ότι δεν είχε τίποτα, λες και δεν είχε χτυπήσει καθόλου.

Φυλάσσει λοιπόν πάντα το βαμβάκι του Αγίου για τέτοιες περιπτώσεις».

* Τα ονοματεπώνυμα είναι γραμμένα στο πιο κάτω βιβλίο.

Από το βιβλίο Ιγνατίου Λ. Τριάντη, Μητροπολίτου Βερατίου, Αυλώνος και Κανίνης, ο «Γέροντας της Πάτμου, Αμφιλόχιος Μακρής (1889-1970), Βίος, υποθήκαι, ματυρίαι», έκδοση Β΄ επαυξημένη, Ιεράς Μονής «Ευαγγελισμός» Μ.Η. Πάτμος 1997.