Άγιος Παμβώ, Τα έργα και η καθαρή συνείδηση

Άγιος Παμβώ.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Δύο αδελφοί ήρθαν κάποτε στον αββά Παμβώ.
Και τον ρώτησε ο ένας:
– Αββά, εγώ νηστεύω για δυο συνεχόμενες ημέρες και την τρίτη τρώγω δυό ψωμάκια. Άραγε σώζομαι έτσι ή βρίσκομαι σε πλάνη;

– Αββά, του λέει και ο άλλος, εγώ βγάζω από το εργόχειρο μου δυό κεράτια* την ήμερα. Κρατάω (απ’ αυτά) λίγα νουμία για τη διατροφή μου, και τα υπόλοιπα τα δίνω ελεημοσύνη. Άραγε σώζομαι έτσι ή βρίσκομαι σε πλάνη;

Ο γέροντας δεν τους απάντησε, μ’ όλο που τον παρακάλεσαν επίμονα.

Μετά από τέσσερις μέρες, θέλησαν πια να φύγουν.

Τότε οι κληρικοί τους παρηγορούσαν, λέγοντας:
– Μη λυπηθείτε, αδελφοί! Ο Θεός θα σας δώσει την αμοιβή σας. Αυτή είναι η συνήθεια του γέροντα, να μην απαντάει αμέσως (σε ό,τι τον ρωτάνε), αν δεν τον πληροφορήσει σχετικά ο Θεός.

Πήγαν λοιπόν οι αδελφοί στο γέροντα και του είπαν:
– Αββά, δώσε μας την ευχή σου.
– Θέλετε να φύγετε; τους ρώτησε εκείνος.
– Ναι, αποκρίθηκαν.

Τότε έφερε στο νου του τα έργα τους και, χαράζοντας πάνω στο έδαφος, μονολογούσε:
– Παμβώ, νηστεύει δυό μέρες και τρώει (την τρίτη) δυό ψωμάκια. Γίνεται άραγε έτσι (καλός) μοναχός; Όχι!… Παμβώ, κάνει δουλειά δύο κερατίων και τα δίνει ελεημοσύνη. Γίνεται έτσι άραγε (καλός) μοναχός; Όχι ακόμα!… Καλά είναι τα έργα – είπε γυρίζοντας στους αδελφούς -, αν όμως φυλάξει κανείς τη συνείδησή του (καθαρή) απέναντι στον πλησίον του, τότε σώζεται

Και εκείνοι, αφού πήραν (εσωτερική) πληροφορία (για την ορθότητα του λόγου του γέροντα), έφυγαν χαρούμενοι.

* Το κεράτιον ή κόκκιον ήταν μικρό ασημένιο νόμισμα ισοδύναμο με το 1/24 του χρυσού νομίσματος ή με 7,5 φόλ(λ)εις ή με 300 χάλκινα νουμ(μ)ία.

Από τον «Μικρό Ευεργετινό», των εκδόσεων της Ιερά Μονής Παρακλήτου.