«Πάρε με όταν φτάσεις»: Λύκειο «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός»

Ένα τραγούδι για την τραγωδία του δυστυχήματος των Τεμπών από τα παιδιά του Λυκείου «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός» σε μουσική και στίχους δικούς τους.

– Παραγωγή: Λύκειο «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός»
– Στίχοι: Αργυρώ Καλοφύρη (Β΄ Λυκείου)
– Μουσική: Γεωργία Λαλλά (Α΄ Λυκείου)
– Τραγούδι: Θεανώ Βρακατσέλη (Β΄ Λυκείου), Αργυρώ Καλοφύρη (Β΄ Λυκείου), Ευαγγελία Κανέλλου (Β΄ Λυκείου), Γεωργία Λαλλά (Α΄ Λυκείου), Μαρία Χουντάλα (Α΄ Λυκείου)
– Απαγγελία-Ισοκράτημα: Κωνσταντίνος Κλείσσας (Β΄ Λυκείου)
– Κανονάκι: Γεωργία Λαλλά (Α΄ Λυκείου)
– Νέι: Μανόλης Παλιάκης
– Μπεντίρ: Δημήτρης Μαντζούρης
– Υπεύθυνη καθηγήτρια: Ελένη Ζαχαρία
– Βίντεο: Γαλήνη Νομικού (Β΄ Λυκείου), Παύλος Φασκιώτης (Β΄ Λυκείου)
– Ηχοληψία, Επεξεργασία ήχου-βίντεο: Δημήτρης Μαντζούρης

|| Στίχοι ||

Πολλοί υπάρχουνε σταθμοί
και άλλα τόσα τρένα
να μεταφέρουν μακριά
πράγματα φυλαγμένα.

Και κάποια τρένα ήξερα
πως όνειρα γυρίζουν,
γιατί σαν μπαίνουν μαθητές
ζεστές καρδιές γεμίζουν.

Ελένη, Γιάννη, Άγγελε,
Θώμη κι Ευαγγελία,
Ανδρέα δεν προλάβατε
να γράψετε ιστορία.

Κι αν δεν φανεί ο προορισμός
και το ταξίδι πάψει,
τα όνειρά τους θα χαθούν
κι ο κόσμος δεν θ’ αλλάξει

Ελπίδες, πόθοι, στοχασμοί
η λήθη τ’ αποπέμπει,
γιατί για πάντα χάθηκαν
σαν έφτασαν στα Τέμπη.

Γιώργο, Νικήτα, Κυπριανέ,
Αγάπη και Καλλιόπη,
Ελπίδα, Χρύσα, Βάιε,
Σωτήρη, Παναγιώτη.

Και μια φωνή που πια θρηνεί
ευχόταν να προφτάσεις
και με στοργή σου ζήτησε
«Πάρε με όταν φτάσεις».

Κι ενώ στην άδεια σου αγκαλιά
μια θύμηση έχει μείνει,
ο ένας προς τον άλλονε
πετούνε την ευθύνη.

Χρυσούλα, Ιφιγένεια,
Βαγγέλη και Βασίλη,
Βάγια δεν χαιρετήσατε
όσους σας ήταν φίλοι.

Συγγνώμη που δεν ήμουνα
εκεί κι εγώ για σένα,
όταν για λάθος έγιναν
ψυχές φωτιά σαν ένα.

Για τις φωνές που έσβησαν,
Μαρία, Νίκο, Τάσο,
ορκίζομαι απ’ την καρδιά
ποτέ να μην ξεχάσω!