Πληροφορίες από την άλλη ζωή

Σχόλιο στο Ευαγγέλιο της Κυριακής Ε΄ Λουκά

Δεν είναι παραβολή ούτε ιστορικό γεγονός. Αποκαλύπτεται από τον ίδιο τον Κύριο της ζωής και του θανάτου η σκληρή πραγματικότητα, όταν θ’ αλλάξει το σκηνικό της παρούσας ζωής με τη μέλλουσα.

Δύο άνθρωποι που ζούν κοντά κι ο καθένας στο δικό του κόσμο. Ο ένας χωρίς όνομα που καθορίζει το πρόσωπο, γιατί δεν είχε σχέση «μ’ αυτόν που βρισκόταν μπροστά από τα μάτια του» (αφού πρόσωπο = μπροστά + όψη). Ο άλλος ονομαζόταν Λάζαρος που σημαίνει πως έχει βοηθό τον Θεό. Έχει όνομα, είναι πρόσωπο.

Δεν είναι ο πλούτος του «ανώνυμου» ανθρώπου που τον οδηγεί στον Άδη ούτε η φτώχεια του Λάζαρου στον «κόλπο του Αβραάμ», αλλά η αδιαφορία του ενός και η υπομονή του άλλου που δεν σκλήρυνε η καρδιά του, δεν αντιπάθησε τον πλούσιον. Γι’ αυτό κι ο ένας «οδυνάται» κι ο άλλος «παρακαλείται». Έτσι υπάρχει το «χάσμα μέγα» τώρα μεταξύ τους.

Κι όμως, μέσα από «τον τόπον της βασάνου» του σκεφτόταν τα πέντε αδέρφια του που ζούσαν, όπως κι ο ίδιος, «στον κόσμο τους». Και ζητούσε από τον Αβραάμ να κάνει κάτι δυναμικό, να τραντακτούν, για να μην πάθουν ο,τι κι ο ίδιος.

Αλλά η αλλαγή του ανθρώπου δεν έρχεται με θαύματα και απειλές από τους νεκρούς. Δεν είναι θέμα λογικού αλλά καρδιάς.

Πόσα μαθαίνουμε για την άλλη ζωή!

Πόσα περιστατικά γύρω μας μας πληροφορούν για τη ματαιότητα των εγκοσμίων!

Πόσα ξέρουμε με βάση τη λογική μας για το τέλος της ζωής μας!

Κι όμως, αν το Άγιο Πνεύμα δεν μας πληροφορήσει για την ομορφιά της αγάπης, της μετάνοιας, της ταπείνωσης, δεν θα μαλακώσει η καρδιά. Μα αν αδιαφορούμε για τις ανάγκες του πλησίον μας πως θα μας πληροφορήσει και να ετοιμαστούμε για την αιωνιότητα;