Άγιος Συμεών ο Μυροβλύτης, Η μυροβλυσία του και το κλήμα που βλάστησε από τον τάφο του και θεραπεύει την στειρότητα

Οι Άγιοι Συμεών ο Μυροβλύτης και Σάββας Αρχιεπίσκοπος Σερβίας. Έργο Ιερομονάχου Αναστασίου.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Στο ετήσιο μνημόσυνο του οσίου Συμεών [Όσιος Συμεών ο Μυροβλύτης ο Σέρβος ο οποίος διετέλεσε βασιλιάς των Σέρβων] «επροσκάλεσεν ο Μακάριος Σάββας [Άγιος Σάββας, Αρχιεπίσκοπος Σερβίας γιος του Οσίου Συμεώνος] τον Πρώτον του Όρους και τους ευλαβεστέρους πατέρας και έκαμαν αγρυπνίαν υπέρ της μακαρίας ψυχής του Πατρός αυτού· εις δε τον καιρόν της δοξολογίας ευγήκεν από τον τάφον του Αγίου άρρητος ευωδία εις τόσον όπου εγέμισεν όλον το Μοναστήριον πλησιάσαντες δε εις τον τάφον είδον μύρον αναβλύζον εκ του τάφου και εδόξασαν τον Θεόν όπου αντιδοξάζει τους αυτόν δοξάζοντας».

Συγκινημένος ο άγιος Σάββας και εγκάρδια ευχαριστώντας τον Θεό για τη μυροβλυσία του πατέρα του, κατασπαζόμενος τον τάφο του, έλαβε μία φιάλη μύρο, την οποία έστειλε στον αδελφό του ηγεμόνα Στέφανο ως πατρική ευλογία.

Ο ίδιος, αφού κατήχησε την αδελφότητα [της Ιεράς Μονής Χιλανδαρίου που ανακαίνισαν μαζί με τον πατέρα του], αποσύρθηκε πάλι στο ησυχαστήριο των Καρυών.

Κατόπιν ο Σάββας, με την προτροπή του Πρώτου [του Πρώτου του Αγίου Όρους] Δομετίου, χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος από τον επίσκοπο Ιερισσού Νικόλαο.

Κατά τη μετάβασή του στη Θεσσαλονίκη προς προσκύνηση του αγίου Δημητρίου χειροτονήθηκε αρχιμανδρίτης από τον αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνο, παρόντων και των επισκόπων Κασσανδρείας Μιχαήλ, Αρδαμερίου Δημητρίου και Ιερισσού Νικολάου. Έπειτα επέστρεψε στη φίλη ησυχία του Αγίου Όρους.

Ο άγιος Σάββας, βλέποντας τις σοβαρές φιλονικίες των αδελφών του [των κατά σάρκα αδελφών της βασιλικής οικογένεια της Σερβίας], σκέφθηκε να μεταφέρει τα τίμια λείψανα του οσίου πατέρα του στην πατρίδα τους προς ειρήνευση κι ενίσχυση των πιστών συμπατριωτών του, στις αρχές του 1207, γιατι μετά την Δ’ Σταυροφορία των Λατίνων και τις αρπαγές στο Βυζάντιο, ήθελαν να προσηλυτίσουν όλους τους Ορθοδόξους στα λατινικά δόγματα.

Τα χαριτόβρυτα λείψανα έγιναν δεκτά με μεγάλες τιμές κι εναποτέθηκαν σε ευτρεπισμένο και προετοιμασμένο τάφο στη μονή Στουντένιτσας, όπου είχε καρεί ο όσιος Συμεών πριν έλθει στη μονή Βατοπαιδίου. Οι Σέρβοι είχαν πλέον ένα πρεσβευτή μυροβλύτη για να ενισχύει τον λαό του με τις πρεσβείες του, επιτελώντας μάλιστα και πολλά θαύματα.

Στη μονή Χιλανδαρίου έμεινε ο πρώτος τάφος του οσίου κτίτορος, για τον οποίο αναφέρεται χαρακτηριστικά:
«Από τον τάφον εν τω τοίχω του Ναού έχει φυή [φυτρώνει] αιωνόβιον κλήμα, όπερ παράγει άχρι τούδε [μέχρι τώρα] λαμπράς σταφυλάς [θαυμάσια σταφύλια], ας αποξηραίνοντες [δηλαδή τα κάνουν σταφίδε] οι Μοναχοί χορηγούσιν εις προσκυνητάς διά στειρευούσας γυναίκας [τα οποία τα δίνουν οι Μοναχοί για τις γυναίκες που δεν μπορούν να κάνουν παιδιά]. Λέγεται δ’ ότι το ανωτέρω κλήμα ανεβλάστησε θαυμασίως μετά την εις Σερβίαν μετακομιδήν του λειψάνου του αγίου Συμεών προς παραμυθίαν των εν τη μονή θλιβομένων αδελφών. Ήδη το κλήμα είναι ανερριχημένον έξωθεν του προς μεσημβρίαν τοίχου του Καθολικού επί τεχνιτού κραββάτου».

Ο Άγιος Συμεών τιμάται στις 13 Φεβρουαρίου.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Μοναχού Μωυσή Αγιορείτη, «Βατοπαιδινό Συναξάρι»
έκδοση Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου.