Ο Άγιος Νεομάρτυς Ιωάννης ο ράπτης από τη Θάσο

13 Ιανουαρίου 2012

Μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη στις 20 Δεκεμβρίου 1652

Ο Άγιος καταγόταν από το χωριό Μαριές της Θάσου. Σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών τον έφεραν κάποιοι συμπατριώτες του στην Κωνσταντινούπολη, όπου τον οδήγησαν σε κάποιο Χριστιανό στον Γαλατά,για να μαθαίνει ράφτης.

Μια μέρα ο μάστοράς του τον έστειλε σε κάποιο Εβραίο έμπορο για ν’ αγοράσει κλωστές. Απ’ ό,τι φαίνεται διαφώνησε με τον έμπορο για την τιμή ή προσπαθούσε να τον γελάσει ο έμπορος. Την ώρα εκείνη φώναξε ο Χότζας από τον μιναρέ για την μεσημεριανή προσευχή. Όπότε ο Εβραίος έμπορος άρπαξε την ευκαιρία και άρχισε να φωνάζει τόσο προς τον Χότζα όσο και προς τους άλλους Τούρκους :

– Δεν ακούτε τούτο το παιδί που βρίζει την πίστη σας και το προσκύνημά σας;

Μόλις το άκουσαν αυτό οι Τούρκοι πίστεψαν τον Εβραίο, άρπαξαν τον νεαρό Ιωάννη, τον έδειραν αλύπητα και τον πήγαν στον Βεζίρη, όπου μαρτύρησαν ότι έβρισε την πίστη τους. Ο Άγιος ορκιζόταν πως τον συκοφάντησε ο Εβραίος. Ο Βεζίρης, καθώς είδε ότι είχε να κάνει με ένα παιδί, το λυπήθηκε και του λέει :

– Έλα να γίνεις Τούρκος, να γλυτώσεις τη ζωή σου και να σ’ έχω κοντά μου, να σε τιμήσω και να σε πλουτίσω.

Προσπαθούσε έτσι με υποσχέσεις και κολακείες να τον απομακρύνει από τον Χριστό. Όμως το ευλογημένο παιδί του απάντησε, δεν πρόκειται ν’ αρνηθώ ποτέ τον γλυκύτατό μου Ιησού Χριστό, ακόμα κι αν μου κάνετε μύρια βάσανα, ακόμη κι αν μου χαρίσετε ολόκληρο το βασίλειό σας.

Τότε ο Βεζίρης διέταξε να τον αποκεφαλίσουν. Τον οδήγησαν στην αγορά, εκεί που ήσαν τα εργαστήρια των γουναράδων, μπροστά στο λουτρό, απέναντι από τη βρύση και τον παρέδωσαν στον δήμιο. Εκείνος τον γονάτισε και,θέλοντας να τον φοβίσει, κατέβαζε το σπαθί και τον χτυπούσε στον τράχηλο, κόβοντάς τον λίγο λίγο. Βλέποντας τελικά ότι ο Άγιος δεχόταν τον θάνατο με μεγάλη χαρά, χωρίς να δειλιάζει καθόλου, κατέβασε με δύναμη το σπαθί και τον αποκεφάλισε.

Έτσι ο δεκατετράχρονος Ιωάννης από τη Θάσο, ο ράφτης, έλαβε τον στέφανο του μαρτυρίου.

Τη νύχτα ευσεβείς Χριστιανοί πήραν το Άγιο λείψανο και το ενταφίασαν στο Μπέγιογλου.

Σχετικά άρθρα Αφιερώματα
Άγιος Μάξιμος ο Γραικός 21 Ιανουαρίου 2025 Ο Άγιος Μάξιμος, σπουδαία προσωπικότητα του 16ου αιώνα, έμεινε στην ιστορία με την προσωνυμία «Γραικός», δηλαδή «Έλληνας». Είναι ο Έλληνας φωτιστής των Ρώσσων που ανακηρύχθηκε άγιος τόσο από το Οικουμενικό Πατριαρχείο όσο και από το Πατριαρχείο Μόσχας το 1988. Ήδη, όμως, από τα μέσα του 16ου αιώνα είχαν αρχίσει να συντάσσονται βίοι του Οσίου Μαξίμο...
Ο μεγάλος ποιητής Άγιος Πορφύριος! 2 Δεκεμβρίου 2024 Άγιος Πορφύριος (1906-1991). Σήμερα είναι μια ωραία ημέρα. Η μεγάλη γιορτή της κοιμήσεως του Αγίου Πορφυρίου! Του Ευάγγελου (Μπαϊρακτάρη) που μοιάζει να ευαγγελίζεται στις μέρες μας μια σύγχρονη ποιητική πνευματικότητα. Η ιδιαίτερη αυτή λεπτή, ευαίσθητη και ποιητική ψυχή η οποία με τη ζωή, το έργο και τον λόγο της σφράγισε την πνευματικότητα το...
Απολύονται οι άγιοι; Η περίπτωση του Αγίου Νεκταρίου 9 Νοεμβρίου 2024 Άγιος Νεκτάριος (1846-1920), Επίσκοπος Πενταπόλεως ο θαυματουργός. Ο νεοχειροτονηθείς στις 15 Ιανουαρίου του 1889 Επίσκοπος Πενταπόλεως Νεκτάριος  επιτελούσε με ιδιαίτερη αγάπη και επιμέλεια την ποιμαντική και φιλανθρωπική του διακονία καθώς και την εκπροσώπηση του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στο Κάιρο. Το ίδιο συνεπής ήταν και ως προς την συγγραφι...
Ο γέροντας Παϊσιος μιλά (από προσωπική εμπειρία) για τους αγίους Ιωακείμ και Άννα 9 Σεπτεμβρίου 2024 - Γέροντα, πέστε μας για τον Άγιο Ιωακείμ και την Αγία Άννα, τους Θεοπάτορες.       Κάποτε κάτι αρχίσατε να μας λέτε. - Από μικρός είχα σε μεγάλη ευλάβεια τους Αγίους Θεοπάτορες. Μάλιστα είχα πει σε κάποιον ότι, όταν με κάνουν καλόγερο, θα ήθελα να μου δώσουν το όνομα Ιωακείμ. Πόσα οφείλουμε σ’ αυτούς! Οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα είναι το απαθέστερο...
Ο Γέροντας Σωφρόνιος μιλά για την προσευχή κατά την ώρα του φαγητού 24 Αυγούστου 2024 Όταν τρώμε θα πρέπει να προσευχόμαστε. Όλες οι τροφές έχουν μέσα τους την δημιουργική ενέργεια του Θεού. Έτσι με προσευχή πλησιάζουμε την υλική τροφή για να μας βοηθά. Το φαγητό δίνει ενέργεια στο σώμα. Το χρειαζόμαστε και για να εργαζόμαστε, και για να έχουμε δυνάμεις για προσευχή. Στους προσευχομένους η ενέργεια του φαγητού μετατρέπεται σε πνευμ...