Η Μονή Ρεντίνας βρίσκεται σε απόσταση 7 χλμ. νοτιοανατολικά της ιστορικής κοινότητας Ρεντίνας Αγράφων. Σύμφωνα με την παράδοση, κτίστηκε κατά τον 9ο ή 10ο αιώνα, ενώ υπάρχουν ακριβείς μαρτυρίες για ανακαίνιση ολόκληρης της Μονής το 1579 και μόνο του Καθολικού το 1640.
Πρόκειται για ιστορικό καστρομοναστήρι, καύχημα της περιοχής, κτισμένο μέσα σε πανέμορφο δάσος κατάφυτο με βελανιδιές, σε πλαγιά των Αγράφων, στη συμβολή των νομών Καρδίτσας, Φθιώτιδας και Ευρυτανίας.
Κατά την διάρκεια της Επανάστασης, υπήρξε κέντρο αγώνων και κινημάτων, όπως αυτών του 1848, του 1854, του 1867, οπότε υπέστη σημαντικές καταστροφές κατά τις συγκρούσεις με τους Τούρκους. Το 1881, όταν απελευθερώθηκε η Θεσσαλία, είχε 7 μοναχούς.
Η μονή τιμάται στο όνομα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και στη μνήμη του Αγίου Βασιλείου Αγκύρας.
Σήμερα λειτουργεί (από το 2000), ως γυναικεία πλέον Μονή, της οποίας η αδελφότητα συνεχίζει τη μοναστική παράδοση των Πατέρων μας και μεριμνά για τη συντήρηση των κτισμάτων της.
Στον οχυρωματικό περίβολο της μονής ο σημερινός επισκέπτης εισέρχεται μέσω της ανατολικής πύλης.
Στο κέντρο του περιβόλου βρίσκεται το καθολικό, ένας αγιορείτικου τύπου τετρακιόνιος ναός.
Ανατολικά και δυτικά του καθολικού αναπτύσσονται οι πτέρυγες των κελλιών της μονής, ανάλογες των οποίων υπήρχαν κάποτε και στις άλλες δύο πλευρές (βόρεια και νότια) εξασφαλίζοντας έτσι ενδιαιτήματα για εβδομήντα περίπου μοναχούς.
Αριστερά και δεξιά του εσωνάρθηκα του καθολικού είναι προσκολλημένα τα παρεκκλήσια των Αγίων Αποστόλων και Αγίου Νικολάου (νότια) και Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου (βόρεια). Στη ΒΔ γωνία του κυρίως ναού βρίσκεται η κρύπτη-οστεοφυλάκιο, στην οποία κατέρχεται κανείς με μικρή κλίμακα.
Η ανατολική πτέρυγα της Μονής.
Η δυτική πτέρυγα της Μονής.
Αγαθός σύντροφος των μοναχών σε ώρα ανάπαυσης...
Στη δυτική του πλευρά, το καθολικό φέρει εσωνάρθηκα-λιτή και εξωνάρθηκα με εξαιρετικά αξιόλογες από την άποψη της εικονογραφίας αγιογραφίες.
Η είσοδος του καθολικού.
Το εξαιρετικής τέχνης ξυλόγλυπτο τέμπλο του καθολικού κατασκευάσθηκε το 1659 αλλά οι εικόνες που βρίσκονται στο επιστύλιο του ίδιου τέμπλου φιλοτεχνήθηκαν στις αρχές του 17ου αι. πιθανότατα από τον αγιογράφο Ιωάννη τον ευτελή.
Στην Ιερά Μονή βρίσκεται αποθησαυρισμένο τμήμα της κάρας του Αγίου Ιερομάρτυρος Βασιλείου πρεσβυτέρου της Εκκλησίας της Αγκύρας, του οποίου η μνήμη τιμάται στις 22 Μαρτίου και είναι ιδιαίτερα αγαπητός στους κατοίκους των γύρω χωριών. Η λειψανοθήκη φέρει χρονολογία 1780 και είναι άγνωστο το πως κατέληξε στην Μονή.
Το 1662, με χορηγία της οικογένειας Στραβοένογλου, φιλοτεχνήθηκαν οι τοιχογραφίες του κυρίως ναού από ένα άλλο αγιογράφο με το όνομα Ιωάννης, που εργάσθηκε λίγα χρόνια νωρίτερα στον ενοριακό ναό Κοιμήσεως στη Ρεντίνα. Ο ίδιος ζωγράφος, ένας από τους καλύτερους των Αγράφων, αγιογράφησε δεκαπέντε χρόνια μετά τον νάρθηκα του καθολικού.
Στο μέσο των κελλιών της δυτικής πτέρυγας, δίπλα στο άλλοτε ηγουμενείο, βρίσκεται κρυμμένο το παρεκκλήσιο του Τιμίου Σταυρού, το οποίο η τοπική παράδοση ονομάζει Κρυφό Σχολειό. Η αγιογράφηση του παρεκκλησίου του Τιμίου Σταυρού έγινε στις αρχές του 18ου αι.
Από το 1930 έως και το 1947 ηγούμενος της Μονής διετέλεσε ο Ιερομόναχος Αβράμιος Ρούσκας που εκτελέστηκε και βρήκε μαρτυρικό θάνατο κατά την διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου.
Η Ι. Μ. ανήκει στην Ι. Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδας και Φαναριοφερσάλων και πανηγυρίζει στις 15 Αυγούστου και στις 22 Μαρτίου. Εδώ βλέπουμε μια γενική άποψη της περιοχής όπου βρίσκεται η Μονή. Απέναντι διακρίνεται η Ρεντίνα.