Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Είναι απαραίτητο και να θέλουμε και να προσπαθούμε, για να προσελκύσουμε το Θεό!

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου: «Στο άνθρωπος δεν διαλέγει το δρόμο του…»

Στην περικοπή του προφήτη Ιερεμία: «Κύριε, ο άνθρωπος δεν διαλέγει το δρόμο του, ούτε ο άνθρωπος θα πορευτή και θα ολοκληρώση την πορεία του».

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=412622

ε΄. Σε αντίθετη περίπτωση, φυσικά, τι περισσότερο άδικο, απ’ το να κατακρίνωνται όσοι δεν είναι κύριοι των πράξεών τους και να υπόκεινται σε ποινές οι άνθρωποι, που δεν έχουν καμμιά δικαιοδοσία ούτε στην πορεία τους ούτε στη ζωή τους;

Επομένως, όταν παρουσιάζεται να ικετεύη το Θεό, για να μη κάμη σκληρότερη την τιμωρία τους, θέλει να πη κυρίως το εξής, ότι δηλαδή είναι άξιοι να κατακρίνωνται και να υπόκεινται σε ποινές. Αυτό τίποτε άλλο δε σημαίνει παρά ότι ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να πράττη σύμφωνα με τη θέλησή του.

Αν όμως, οι άνθρωποι δεν ήταν κύριοι των πράξεών τους, όχι μόνο έπρεπε να ‘χουν την αξίωση να τους επιβάλλωνται ελαφρότερες τιμωρίες, αλλά καθόλου να μη τιμωρούνται.

Ακόμη καλύτερα: δεν υπήρχε καμμιά ανάγκη να παρακαλέσουν, γιατί ο Θεός δεν χρειάζεται κανενός την παράκληση, για να μη τιμωρήση αυτούς που είναι ανεύθυνοι για τις πράξεις τους.

Μα γιατί λέω πως δε χρειάζεται παράκληση ο Θεός, τη στιγμή που δεν τη χρειάζεται ούτε κι ο μυαλωμένος άνθρωπος;

Όταν λοιπόν ο προφήτης παρακαλή φανερά για τους Ιουδαίους, είναι ολοφάνερο πως παρακαλεί γι᾽αμαρτωλούς ανθρώπους και, όπως είναι φυσικό, τότε μόνο υπάρχει αμαρτία, όταν εμείς, μολονότι έχομε τη δυνατότητα να μη παραβούμε το νόμο, εν τούτοις τον παραβαίνομε.

Επομένως, από κάθε άποψη μάς είναι φανερό, ότι κι από μας κι απ’ το Θεό εξαρτώνται τα επιτεύγματά μας. Τέτοιο νόημα έχει και το απόφθεγμα: «Δεν εξαρτάται απ’ τη θέληση ή την προσπάθεια του ανθρώπου, αλλ᾽ απ’ το έλεος του Θεού».

Θα ρωτήση όμως κάποιος:
Για ποιο λόγο «προσπαθώ», για ποιο λόγο «θέλω», εφ᾽ όσον το κάθε τι δεν είναι στην δικαιοδοσία μου;

Φυσικά, είναι απαραίτητα, για να αποσπάσης με την θέλησή σου και την προσπάθεια, την καλή διάθεση και την εύνοια του Θεού, ώστε να σε συντρέξη και ν᾽ απλώση το χέρι του οδηγώντας σε στο τέρμα. Αν όμως δεν κάμης αυτό και πάψης να θέλης και να προσπαθής, όχι μόνον ο Θεός δεν θ᾽ απλώση το χέρι του, αλλά κι ο ίδιος θ᾽ απομακρυνθή.

Από που είναι φανερό αυτό;

Άκουσε τι λέει στην Ιερουσαλήμ:
«Πόσες φορές θέλησα να συγκεντρώσω τα παιδιά σου, μα δε θελήσατε. Να, το σπίτι σας αφήνεται έρημο».

Βλέπεις πως απομακρύνεται ο Θεός, επειδή δε θέλησαν;

Γι’ αυτό είναι απαραίτητο και να θέλωμε και να προσπαθούμε, για να προσελκύσωμε το Θεό.

Αυτό λοιπόν λέει ο προφήτης, πως δηλαδή το να αποτελειώνωμε κάτι δεν εξαρτάται από μας, αλλά απ’ τη βοήθεια του Θεού, η ελευθερία όμως της εκλογής των πράξεών μας ανήκει σε μας και στη δική μας απόφαση.

Συνεχίζεται

Απόσπασμα από το βιβλίο «Ιωάννου του Χρυσοστόμου έργα», τόμος 9ος, «Πραγματείες» των εκδόσεων ο Λόγος, Αθήναι 1974. Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια Αικ. Τσοτάκου-Καρβέλη και Δημ. Καρβέλη, γενική επιμέλεια Κων. Λουκάκη.