Page 4 - eis_mnimosynon

Τον Θεό μας τον δίνει η ησυχία, ο πόθος αλλά και η αρρώστια, έλεγε ο

Γέροντας. Οι Άγιοι θεράπευαν τους αρρώστους αλλά όχι τον εαυτό τους.

Σε άλλη περίσταση έλεγε «Όποιος δεν έχει ασθένειες μοιάζει με καραβάκι,

το οποίο δεν μπήκε ακόμα στη θάλασσα και δεν ξέρομε αν θα αντέξει τα

κύματα». «Η ασθένεια μας παρέχει δικαιώματα ενώπιον του Θεού» γιατί

πάσχουμε ακουσίως και γι’ αυτό ο Θεός την προσλαμβάνει σαν μια μεγάλη

θυσία και την προσθέτει στους εκούσιους πνευματικούς μας αγώνες.

Η αρρώστια είναι απόρροια της προπατορικής αμαρτίας

«Βεβαίως, η αρρώστια είναι απόρροια της προπατορικής αμαρτίας αλλά δεν

προήλθε από αυτή, προήλθε από την Θεία συγκατάθεση. Ο Θεός έδωσε

μερικά δώρα στον άνθρωπο για να εξοβελίσει την αμαρτία και ένα από αυτά

είναι η αρρώστια». Η προσπάθεια να ξεπεράσουμε το πόνο ή τη φθορά και

το θάνατο είναι από τις τραγικότερες εμπειρίες, έλεγε. «Καλύτερα να

πεθάνει κανείς παρά να παλεύει να μην πεθάνει». Παρόλα αυτά λόγω της

ανθρώπινης αδυναμίας, η Εκκλησία πάντοτε χρησιμοποιούσε τους

γιατρούς «για να δώσουν διέξοδο στην ανθρώπινη αδυναμία και ακαταστασία

μας, μήπως κάποτε μας καταλάβει ξαφνικά ο Θείος ζήλος και η καρδιά μας

νιώσει ότι είναι πλασμένη για κάτι άλλο και όχι για τη φθορά και τον χαμό

της αγωνίας».

Δεν βιαζόμαστε στην ασθένεια. Οι ιατροί είναι θεόσδοτοι

«Δεν βιαζόμαστε στην ασθένεια. Μα θα μου πεις, πονώ. Ο Θεός δεν ξέρει

ότι πονάς; Αν θέλει ο Θεός δεν θα μεριμνήσει; Αρχάγγελοι θα αρπάξουν

τον γιατρό και θα στον φέρουν. Και όμως εμείς βιαζόμαστε να φέρουμε τον