Page 8 - aigidou_presvytera

ζούμε, προσέχει εμάς τους ίδιους, οφείλουμε ακόμα

περισσότερο να είμαστε προσεκτικοί. Οφείλουμε να βιώνουμε

την καθημερινότητα μας σαν κάτι Ιερό, να βιώνουμε το
Μυστήριο της κατ’ οίκον Εκκλησίας. Με τον τρόπο της η

Πρεσβυτέρα , έχοντας τις Δωρεές του Αγίου Πνεύματος , σαν

πνευματικά εφόδια, ζει και κινείται σε όλες τις ασχολίες της ,
στις δουλείες του σπιτιού της , στην φροντίδα και στην

ανάπαυση του συζύγου της, στο μεγάλωμα των παιδιών της

και γίνεται λιμάνι απάνεμο , βακτηρία και στηριγμός.

Ξεκινώντας την μέρα της με προσευχή , με αισιοδοξία , με
χαμόγελο. Είναι πάντα εκεί στις επάλξεις του αγώνα μια

αγκαλιά , ένα χάδι, μια αγάπη ουσιαστική.

Έτσι να αισθανόμαστε Μητέρες , Μητέρες με πολύ αγάπη

και κατανόηση. Πόσες φορές κάποιος αδελφός μας , μια ψυχή ,
δεν μας άνοιξε την καρδιά του για να αισθανθεί καλύτερα, για

να νιώσει πως έχει κάποιον να τον ακούσει, να τον καταλάβει,

να τον νιώσει. Πόσες φορές χτύπησε το τηλέφωνο ή η πόρτα

του σπιτιού μας ( ακόμα και σε ώρες ακατάλληλες ) για να
ακούσουν ή να δουν τον παπά ή την παπαδιά, να μιλήσουν , να

ελαφρύνουν. Μεγάλη Ευλογία αγαπητές μου Πρεσβυτέρες να

δίνουμε χαρά και να αναπαύουμε τους αδελφούς μας.

Άλλωστε ο Απόστολος Παύλος στην επιστολή του προς
τους Γαλάτες μας παρακινεί “ αλλήλων τα βάρη βαστάζετε και

ούτως αναπληρώσετε τον νόμο του Χριστού “. Και βάρη δεν

είναι μόνο οι δυσκολίες και ο πόνος των ανθρώπων αλλά είναι
και τα ελαττώματα και οι αδυναμίες τους. Και επειδή πρέπει

την Πρεσβυτέρα να την διακρίνει η υπομονή, δίνει και δείχνει

απλόχερα την αγάπη της σε κάθε αδελφό μας. Έτσι γινόμαστε

7