Page 8 - karapanagiotis-sindoni

10
δημοσιεύθηκε στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό Analytica Chimica Acta . Στο σημείο αυτό
τονίζεται ότι στην ομάδα STURP συμμετείχε αρχικά και ο ερευνητής W.C. McCrone, οποίος όμως
διαφώνησε με τα συμπεράσματα της ομάδας, αποχώρησε και διαφοροποιήθηκε. Οι παρατηρήσεις
του McCrone περιγράφονται αργότερα (Κεφάλαιο 3.3) και διακριτά από τα αποτελέσματα της
ομάδας STURP, τα σημαντικότερα εκ των οποίων συνοψίζονται στη συνέχεια.
Τα αποτελέσματα 1, 2 και 3 σχετίζονται με τον τρόπο δημιουργίας της εικόνας του
ανθρώπινου σώματος που παρατηρείται στη Σινδόνη, ενώ το αποτέλεσμα 4 αναφέρεται στις κηλίδες
που παραπέμπουν στα μαρτύρια βασανισμού (ακάνθινο στεφάνι, μαστίγωμα) και στα καρφιά της
σταύρωσης. Συνεπώς, η ομάδα STURP δεν προσέφερε καμία πληροφορία σχετικά με τη
χρονολόγηση του αντικειμένου. Οι προσπάθειές της επικεντρώθηκαν στο ένα από τα δύο σημαντικά
ερωτήματα και συγκεκριμένα στο ερώτημα: πώς αποτυπώθηκαν επάνω στο ύφασμα η εικόνα του
ανθρώπινου σώματος και τα σημάδια-κηλίδες που παραπέμπουν στο σταυρικό μαρτύριο του Ιησού;

Αποτέλεσμα 1: Η εικόνα του ανθρώπινου σώματος δεν είναι αποτέλεσμα ζωγραφικής.
Το αποτέλεσμα αυτό βασίζεται στις ακόλουθες παρατηρήσεις που έκανε η ομάδα STURP:
• Επάνω στο λινό ύφασμα δεν παρατηρήθηκαν ενδείξεις από πινελιές που θα υποδήλωναν την
εφαρμογή ζωγραφικής.
• Η εικόνα του σώματος δημιουργείται από αποχρωματισμένες, ημιδιαφανείς, κιτρινισμένες ίνες του
λινού υφάσματος που έχουν διάμετρο περίπου 10-15 μm. Αυτές ο ίνες που δημιουργούν την
εντύπωση της απόχρωσης και σχηματίζουν την εικόνα του σώματος βρίσκονται μόνο στην επιφάνεια
του υφάσματος. Επομένως, η εντύπωση του χρώματος προκύπτει μόνο από τις 2-3 πρώτες
επιφανειακές ίνες των νημάτων, καθώς οι ενδότερες ίνες δεν φέρουν κάποιου είδους απόχρωση. Στην
περίπτωση εφαρμογής ζωγραφικής, θα ήταν αναμενόμενη η διάχυση των χρωστικών εντός των
νημάτων του υφάσματος, με συνέπεια τον χρωματισμό των εσωτερικών ινών. Επιπλέον, η ομάδα
STURP σημείωσε πως ο τόνος του χρωματισμού (πόσο σκούρος ή ανοιχτός είναι στις διάφορες
περιοχές της Σινδόνης) φαίνεται να καθορίζεται από την πυκνότητα των χρωματισμένων ινών.
• Δεν ανιχνεύθηκαν ανόργανες χρωστικές σε σημαντικές ποσότητες που να στοιχειοθετούν
ζωγραφικό έργο, ούτε ανιχνεύθηκαν λάκκες ή βαφές.
Πρέπει όμως να επισημανθεί ότι ανιχνεύθηκε σίδηρος και μάλιστα με τη μορφή άνυδρου
οξειδίου, που παραπέμπει στην παρουσία κόκκινης ώχρας (Fe2O3) αλλά και πιθανόν με τη μορφή
ένυδρων οξειδίων του σιδήρου, που παραπέμπουν στην παρουσία κίτρινης ώχρας. Όμως η ομάδα
STURP απέρριψε την πιθανότητα το σώμα που διακρίνεται στο ύφασμα να είναι αποτέλεσμα της
παρουσίας αυτών των χρωστικών για τους παρακάτω λόγους: (α) τα οξείδια ανιχνεύθηκαν σε πολύ
μικρές ποσότητες και συνεπώς μπορεί να δικαιολογηθούν ως προσμίξεις που εισήλθαν στο ύφασμα
είτε κατά την επεξεργασία του λιναριού, είτε κατά την πυρκαγιά του 1532, ή ακόμη και κατά τη
χρήση του υφάσματος. (β) Με την τεχνική της φασματομετρίας φθορισμού ακτίνων Χ (XRF)
σαρώθηκε μία περιοχή στο πρόσωπο της εικόνας, προκειμένου να διαπιστωθεί αν υπάρχει
διαφοροποίηση της συγκέντρωσης του σιδήρου, όπως θα ήταν αναμενόμενο στην περίπτωση που τα
οξείδια του σιδήρου συμμετείχαν στη χρωματική διαβάθμιση. Το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό. Η
συγκέντρωση του σιδήρου ήταν στατιστικά σταθερή, παρά τη χρωματική διαβάθμιση που
αντιλαμβάνεται το ανθρώπινο μάτι και στην οποία οφείλεται το διαμορφούμενο πρόσωπο που βλέπει
ο θεατής. (γ) Η ακτινογράφηση του αντικειμένου δεν έδειξε διαβαθμίσεις στην περιοχή του σώματος,
που θα δικαιολογούσαν τη χρήση οξειδίου του σιδήρου ως χρωστική. (δ) Εάν τα οξείδια του σιδήρου

10 Schwalbe & Rogers 1982.
7