Page 3 - maritsa-klonopoiisi
P. 3

1. Από την Επιστήμη, στη Θρησκεία, στο Ζευγάρι.

                                  Πράττε έτσι ώστε να χρησιμοποιείς την ανθρωπότητα,
                              τόσο στο πρόσωπό σου όσο και στο πρόσωπο κάθε άλλου
                             ανθρώπου, πάντα ταυτόχρονα ως σκοπό και ποτέ μόνο ως
                                                                                        μέσο
                                                                           Immanuel Kant
                                                                       Τζιαβάρας Γ. (1984)

                           Η φυσική αναπαραγωγή του ανθρώπου τελείται με αυτήν
                           την  τέλεια  ένωση  του  ωαρίου  (θηλυκοί  γαμέτες)  της
                           γυναίκας και του σπερματοζωαρίου του άνδρα (αρσενικοί
                           γαμέτες) (Singer, M. & Berg, P., 1991). Είναι τέλεια γιατί
                           στην  εγγενή  αναπαραγωγή,  η  τελειότητα  συντελείται  σε
                           τρεις  χρόνους.  Ο  πρώτος  χρόνος  είναι  η  βίωση  της
                           σεξουαλικότητας και του έρωτα ανάμεσα στον άνδρα και
                           στη γυναίκα, όπου βιώνουν το έρωτα με τη ανθρώπινη και
                           θεία φύση  που  επιθυμεί το  τέλειο  και  το  ωραίο.  Είναι  η
                           αφύπνιση  των  μελλοντικών  γονέων  και  η  ανάπτυξη  των
                           δυνατοτήτων τους, με σκοπό την διευκόλυνση των φυσικών
                           διεργασιών (Bertin, M.A., 2008). Ο μεθυστικός έρωτας που
                           βοηθάει  στην  επιλογή  συντρόφου  για  την  ένωση  σε  μία
                           «ανδρόγυνη  σφαίρα»  (Clulow,  C.,  2019).  Ο  δεύτερος
                           χρόνος, είναι ανάμεσα στο χρόνο της εκσπερμάτισης από
                           τα αποθηκευμένα και ωριμασμένα στο ανδρικό γεννητικό
                           σύστημα σπερματοζωάρια, έως τη συνάντηση με το ωάριο,
                           που έχει περάσει από τον ωαγωγό, στη λήκυθο. Στο χρόνο
                           αυτό  συμβαίνουν  μυριάδες  πολύπλοκα  βήματα  (WHO,
                           2010; Brannigan, R. & Lipshultz, L., 2008). Ως αποτέλεσμα
                           της  «τέλειας  συνάντησης»  ο  ζυγωτής  που  διαιρείται
                           διαδοχικά συνεχίζει την πορεία μέσω του ωαγωγού προς
                           την μήτρα, για να γίνει εκεί βλαστοκύστη και να αρχίσει να
                           εισχωρεί στο ενδομήτριο της μήτρας. Ο τρίτος χρόνος είναι
                           αυτός που θέτει τα θεμέλια της αγωγής του παιδιού από τη
                           σύλληψη και θα οδηγήσει σε ομαλή μετάβαση του παιδιού
   1   2   3   4   5   6   7   8