Page 26 - liamis-talento

και σπάνιο να σε πολιτογραφήσουν.

Στην αγορά της βρίσκεις Νομοθέτας

που δεν γελά κανένας τυχοδιώκτης.

Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι•

τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα».

Ίσως, μαζί αλλά και πέραν του προσωπικού μόχθου της σπουδής ή
της άσκησης, να μετρά περισσότερο η ετοιμότητα και η εγρήγορση.
Υπάρχουν καλλιτέχνες που σε κάποια στιγμή της ζωής τους ετρώθησαν
από την έμπνευση χωρίς να έχουν καταναλώσει τον παραμικρό κόπο στη
σπουδή, χωρίς καν να το έχουν ζητήσει. Όπως και πολλοί άγιοι αξιώθηκαν

Χάριτος ακόμη και άκτιστού φωτός νωρίς και άκοπα, εν αντιθέσει με
ασκητές που έδωσαν πνευματικούς αγώνες αίματος χωρίς να επιτύχουν τη
θέαση αυτή. Πάντως, είναι απολύτως διαπιστωμένο, πως, άνευ κόπου, η
δωρεά αυτή καταλήγει ανενεργή και σπανίως δίδεται δεύτερη ευκαιρία.
Ανεξαρτήτων όμως αυτών, το χρέος κάθε γενιάς προς την επόμενη

παραμένει: Η παιδαγωγία οφείλει να αγωνία για την μοίρα του
παιδαγωγούμενου και οφείλει να έχει την συνείδηση της καθαρή πως
έκανε ο, τι περνούσε από το χέρι της για να ανοίξει δρόμος υπαρξιακής
ολοκλήρωσης στην επόμενη γενιά. Κατά συνέπεια, οφείλει να στρέψει με
κάθε τρόπο τον νου και την διάθεση των παιδαγωγούμενων στην ζωή των
μεγάλων της Τέχνης, όπως και της αγιότητας, μέσα από την αποτύπωση

της στην ύλη και τον λόγο. Στην πεπερασμένη αυτή η ζωή, υπάρχει χρόνος
μόνον για απασχόληση με τους κορυφαίους. Αυτοί είναι η εν δυνάμει
πνευματικοί συγγενείς εκείνου που κάποια στιγμή θα αξιωθεί να δεχτεί
την πρόσκληση για την μεγάλη κατάδυση στον κόσμο της έμπνευσης. Η
σπουδή αυτών είναι το πρώτο σκαλί της οικειότητας μαζί τους, όπως το

περιέγραψε παραπάνω ο Καβάφης. Η «πόλις των ιδεών» αναμένει τους
νέους πολίτες της. Όταν έρθει η στιγμή αυτής της πολιτογράφησης, ο
παγκόσμιος πολιτισμός θα εμπλουτιστεί από το έργο ενός ακόμη
καλλιτέχνη δημιουργού. Είναι αυτός που θα έχει αφομοιώσει όλα τα
περασμένα και θα τα αφήσει πίσω του πιο πλούσια. Και όπως ο καλός
γονιός ελπίζει να ξεπεραστεί απ’ τα παιδιά του, έτσι και αυτός θα εύχεται,

25