Page 36 - retsianis-pandimia

Στους βιοηθικούς προβληματισμούς που προέκυψαν κατά την διάρκεια της πανδημίας η
χριστιανική θεώρηση προκρίνει την αξία του ανθρώπου, του ανθρώπου ως Πρόσωπο με την

ενιαία ψυχοσωματική υπόστασή του και τον προορισμό του να ομοιάσει στον Δημιουργό του.
Έτσι, σύμφωνα με την αρχή της ιερότητας της ζωής η Χριστιανική Ηθική προτάσσει την

προσέγγιση του να σωθούν οι περισσότερες ζωές στις περιπτώσεις διαλογής ασθενών προς

διασωλήνωση [126] . Με βάση την ίδια αρχή και συνυπολογίζοντας την αρχή της αγάπης και
την αλληλεγγύης μεταξύ των Χριστιανών, δεν είναι αποδεκτή η πρακτική της ανοσίας της

αγέλης για την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Όπως εξετάστηκε και προηγουμένως στις θέσεις της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της
Ελλάδος και ενσωματώνοντας μεταξύ άλλων τη διδασκαλία του Μεγάλου Βασιλείου, για την

Ιατρική υπό το πρίσμα του χριστιανικού ήθους μπορούμε συνοπτικά να αναφέρουμε τα εξής :

1. Η Ιατρική τέχνη είναι δώρο Θεού στον άνθρωπο και δεν αποτελεί αμαρτία η

προσφυγή σε αυτήν.
2. Το μεγάλο πρόβλημα στην χριστιανική ζωή προκύπτει με την απολυτοποίησή της

Ιατρικής και η μετατροπή τόσο αυτής όσο και της σωματικής υγείας σε είδωλο,
παρακάμπτοντας την πνευματική υπόσταση του ανθρώπου.

3. Με την σωστή χρήση της Ιατρικής μπορεί να προκύψει και πνευματική ωφέλεια.

[127].

36