Page 6 - Vasileiou_MegAlexandros

Συγχρόνως, γοήτευε τους πιο καλλιεργημένους νεαρούς ευγε-

νείς της ακολουθίας του με τα πνευματικά, φιλολογικά και καλλιτε-

χνικά του χαρίσματα. Αν και ήταν ελάχιστα κοσμικός, πολύ αγνός,

πολύ εγκρατής, πολύ αποστασιοποιημένος απέναντι στις ταπεινό-

τητες της ζωής ή τις ατιμίες της, ήταν ωστόσο καλός απέναντι στους

συντρόφους και συναγωνιστές του. Λέγοντας πως θα του άρεσε να εί-

ναι Διογένης, ίσως δεν αστειευόταν και πολύ» (Μέγας Αλέξανδρος,

ARTHUR WEIGALL Πέλλα, Μετάφραση: Σταύρου Καρπουρίδη, ΑΘΗΝΑ

σελ. 177-178).

Ο Αλέξανδρος στην Τροία βλέπει τον εαυτό του καινούριο Αχιλλέα

Ο Αλέξανδρος πριν ξεκινήσει απ’ τη Μακεδονία για την Ανατολή

οργάνωσε μια λαμπρή γιορτή στο Δίον, στη Νότια Μακεδονία, μια πόλη η

οποία ήταν αφιερωμένη στον Δία. Έγιναν αγώνες, αθλητικές επιδείξεις

και ιπποδρομίες. Έλαβαν χώρα θρησκευτικές τελετές και πλούσιες θυσίες

προσφέρθηκαν στους θεούς.

Την τελευταία νύχτα, ο Αλέξανδρος δέχτηκε τους κυριότερους

πολιτικούς πρέσβεις, στρατηγούς και αξιωματικούς σε γεύμα σε μια με-

γάλη σκηνή που είχε μέσα εκατό κρεβάτια. Λίγο έπειτα απ’ αυτές τις

γιορτές, κάτω απ’ τον καθαρό ήλιο ενός απριλιάτικου πρωινού, ο Αλέξαν-

δρος αποχαιρέτησε τη μητέρα του Ολυμπιάδα και έφυγε για τον Ελλή-

σποντο, για να μην ξαναγυρίσει ποτέ.

Διέσχισε τον Έβρο, για να καταλήξει τη χερσόνησο της Καλλίπο-

λης, στο λιμάνι της Σηστού, απ’ όπου η απέναντι ακτή των Δαρδανελλίων

δεν απέχει πάνω από χίλια πεντακόσια μέτρα. Πριν μπει στο πλοίο, επι-

5