Page 15 - GerElisaios-vios-didaxes

Αρχιμ. Ελισσαίου Σιμωνοπετρίτου

ήταν η πηγή αυτού του αγαθού. Ο εμπνευστής, και όχι μόνο ο

εμπνευστής αλλά και ο συντηρητής, ο άγρυπνος φύλακας των ψυχών
μας. Ήταν ο πόλος γύρω από τον οποίον στρέφονταν όλες οι ψυχές με
θαυμασμό, αγάπη, αγόγγυστα και αλόγιστα. Μέσα σε αυτήν την

ατμόσφαιρα ακούγαμε τις συνάξεις όπου παρουσίαζε τον ουράνιο
πλούτο και όποιος ήθελε ή μπορούσε, αγόραζε τα πιο ωραία και τα πιο
ακριβά αγαθά.

Επίσης, απολαυστικό ήταν το θέαμα ή το ακρόαμα όταν λειτουργούσε.
Μια μυσταγωγία πραγματική η θεία λειτουργία. Μια φωτιά ζωντανή.

Μία προφητεία. Ένα ανεκλάλητο βίωμα. Λέξεις που λέω τώρα και που
και αυτές δεν μπορούν να εκφράσουν αυτό που όλοι ένιωθαν και
νιώθουμε. Ο λόγος του και η θεία λειτουργία του αποκάλυπταν

μπροστά στα μάτια μας το μεγαλείο της ψυχής του.

Η διδασκαλία του έτεινε να είναι μια μυσταγωγική αποκάλυψη, παρά
μια μελέτη ή συμβουλευτική που έβγαινε από τα κείμενα που ερμήνευε.

Εμείς βέβαια, όπως γίνεται συνήθως, αναζητούσαμε κάτι πιο χαμηλό,
πιο κατανοητό, πιο ανθρώπινο, θέλοντας να ρωτήσουμε, όπως πάντα

γίνεται αυτό, «Και τι πρέπει να κάνω τώρα;».

Το δικό του όμως ενδιαφέρον ήταν πώς να ανυψώσει τις ψυχές μας
πνευματικά. Συνδύαζε άριστα τα νοήματα του κειμένου με τα δικά του

βαθιά βιώματα. Πίστευε απόλυτα ότι τα λόγια που δεν βγαίνουν από
βίωμα πνευματικό και δεν είναι καρπός εμπειρίας δεν θα μπορούσαν να
ωφελήσουν πολύ τις ψυχές.

Να φτάσεις σε αυτά τα βιώματα δεν ήταν και δεν είναι εύκολο, και αν
ακόμη επιστρατεύσεις όλες σου τις δυνάμεις. Γι αυτό, και για μας, και

14