Page 12 - ioannou-kapnisis
P. 12

iv
                αυτή η τάξη οφείλεται στον π. Ιγνάτιο, γιατί, όπως πληροφορούμαστε  , πριν
                την  έλευσή  του,  ο  χαρακτήρας  του  εορτασμού  ήταν        κοσμικός  και  μάλλον
                ασεβής, καθώς τελούνταν μεν στο εσωτερικό του Ναού η Θεία Λειτουργία,

                έξω  όμως  ένα  πλήθος  μικροπωλητών,  ψησταριές,  καφενεία,  θόρυβος  και
                ταραχή διασπούσαν την προσοχή των εκκλησιαζομένων. Ο Γέροντας έκανε,

                όπως  είπαμε,  υπαίθριο  τον  εορτασμό,  γνωρίζοντας  όμως    ότι  η  εορτή  έχει
                χαρούμενο χαρακτήρα, όρισε ειδικούς χώρους για τους μικροπωλητές και τις
                ψησταριές, ώστε να μην ενοχλούνται οι προσκυνητές. Και η κατασκευή της
                εξέδρας έγινε με δική του μέριμνα επίσης. Μετά την επισημότητα που έδωσε

                ο π. Ιγνάτιος στην εορτή, το προσκύνημα έγινε ευρύτερα γνωστό, και πολλοί
                το επισκέπτονται πλέον τους θερινούς μήνες, αλλά και καθόλη τη διάρκεια
                του έτους.


                              ΙΔΡΥΣΗ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟΥ- ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΗ ΔΡΑΣΗ


                Από  φιλανθρωπία  και  ευγενή  αισθήματα,  ο  Γέροντας  ίδρυσε  και  το
                Γηροκομείο Ιστιαίας. Ακόμη σπουδαιότερο όμως είναι ότι πέρασε εκεί μέσα
                όλη του τη ζωή. Μια μέρα, λοιπόν, τον ρώτησα γιατί το έκανε αυτό, και μου

                είπε ότι η ελεημοσύνη είναι πολύ σπουδαία αρετή, και μάλιστα,  πρόσθεσε, ο
                Χριστός  τους  μόνους  που  αποκάλεσε  «κατηραμένους»  είναι  τους
                ανελεήμονες.  Ο  Κύριος  μια  μέρα  θα  μας  κρίνει,  σύμφωνα  με  την    σχετική
                ευαγγελική περικοπή, με βάση αυτήν ακριβώς την αρετή (αυτό δεν σημαίνει

                βέβαια,  μου  είπε  άλλη  φορά,  ότι  οι  άλλες  ευαγγελικές  εντολές  δεν  έχουν
                σημασία.  Πρέπει  να  συνθεωρούμε  όλο  το  Ευαγγέλιο,  και  όχι  να

                απομονώνουμε ένα απόσπασμα). Μένοντας μέσα στο Γηροκομείο, συνέχισε,
                «έχω όλα αυτά που ζητά ο Χριστός. Δηλαδή, πείνασα και με ταΐσατε, δίψασα
                και με ποτίσατε, ασθένησα και με επισκεφθήκατε». Περαιτέρω, ο Γέροντας
                μου  είπε  ότι  ο  Χριστός  έχει  μεγάλη  αγάπη  ιδίως  στα  Γηροκομεία,  γιατί  οι

                Γέροντες είναι συχνά και νηστικοί και διψασμένοι και άρρωστοι, και γενικά
                μαστίζονται από όλες τις δυστυχίες, καθώς, αν τους εγκαταλείψει κανείς, δεν

                μπορούν μόνοι τους να βοηθήσουν σε τίποτε τους εαυτούς τους. Και έτσι ο
                Γέροντας θεμελίωσε το Γηροκομείο Ιστιαίας.

                Βέβαια, κρίνοντας από όσα μου είπε ο π. Ιγνάτιος, κάποιος μπορεί να σκεφτεί

                ότι ο Γέροντας, παρόλο που έχει μεγάλη αρετή, εφόσον ίδρυσε το Γηροκομείο
                για να «κερδίσει την ψυχή του», στο βάθος-βάθος έχει δήθεν μια ιδιοτέλεια,
                ότι δηλαδή αποζητά τον παράδεισο. Μάλιστα, όπως με πληροφόρησε ο  ίδιος,



                                                       12
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17