Page 3 - ioannou-kapnisis

αμάθεια. Κοντά σε αυτό, ας προσθέσουμε το ότι ο π. Ιγνάτιος άρχισε να
εργάζεται κατ’ ουσίαν στην αμέσως μετακατοχική και μετεμφυλιακή
περίοδο, σε μια Ελλάδα καθημαγμένη, ακόμα φτωχή, με πολλούς

ανθρώπους να μην έχουν τελειώσει μήτε το δημοτικό. Οι περισσότεροι δεν
γνώριζαν δυστυχώς τι θα πει εξομολόγηση, ούτε καν ήξεραν ποιες ακριβώς

είναι οι αμαρτίες, μικρές ή μεγάλες, για να τις εξαγορευτούν. Θυμάμαι
μάλιστα και γερόντισσες που έλεγαν ότι ο Θεός, επειδή έκαναν μια δωρεά
στην Εκκλησία (πχ μια εικόνα), τους συγχώρεσε τα πάντα, και
δυσκολεύονταν να πειστούν ότι πράγματι πρέπει να ζητήσουν και από τον

ιερέα την άφεση. Σχεδόν όλοι κοινωνούσαν απροετοίμαστοι, μετά από μια
μικρή περίοδο νηστείας, αλλά δίχως τίποτε άλλο. Σε μερικά χωριά μάλιστα
υπήρχε η περίεργη συνήθεια, πριν κοινωνήσει ο κόσμος, να τους διαβάζει ο

ιερέας μια συγχωρητική ευχή από κάποια φυλλάδα, ενώ οι πιστοί
τοποθετούσαν κατόπιν πάνω σε αυτήν νομίσματα. Εν πάση περιπτώσει,
ακόμη και λίγο πριν την αγία Μετάληψη, οι χριστιανοί συνέχιζαν να

διαπράττουν μεγάλες αμαρτίες, πχ να μη μιλιούνται μεταξύ τους, να
μισούνται κλπ. Κοινωνούσαν μόνο Χριστούγεννα και Μέγα Σάββατο (στην
Ανάσταση δεν κάθονταν κανείς μετά τον όρθρο), μόνο και μόνο από

συνήθεια. Όσον αφορά τα δόγματα της Εκκλησίας, και την γνώση του
Ευαγγελίου, ίσχυαν τα ίδια. Μερικοί, και μιλώ από προσωπική μου πείρα,
ακόμη και σταθερά εκκλησιαζόμενοι, έλεγαν ότι χανόμαστε τελείως όταν

πεθάνουμε, ενώ κάποιες ευλαβείς γιαγιάδες διηγιόντουσαν ευσεβείς μεν,
αλλά παντελώς ανακριβείς ιστορίες για την άλλη ζωή. Και σύντομα μάλιστα
εμφανίστηκαν στην επαρχία μας οι πρώτες αιρέσεις (ιδίως οι

Πεντηκοστιανοί, αλλά και οι ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά), οπότε πολλοί
κινδύνευαν να πέσουν θύματα του Σατανά λόγω αμάθειας.

Με το που εμφανίστηκε στην περιοχή πάντως ο πατήρ Ιγνάτιος, και δεν
υπερβάλλω, έγινε σεισμός. Ο κόσμος δεν πίστευε ότι γινόταν πραγματικά να
υπάρχει άνθρωπος που να αφιερώσει την ζωή του στον Θεό, και μάλιστα να

μην παντρευτεί από αγάπη για την ιεραποστολική διακονία. Η αγαμία τούς
φαινόταν τόσο δύσκολη (και πράγματι, η αληθινή παρθενία είναι όντως ένα
θαύμα), που νόμισαν, επειδή δεν είχαν δει άγαμο ιερέα εργαζόμενο στον

κόσμο, ότι ξανάρθαν οι αποστολικοί καιροί. Επί χρόνια ο π. Ιγνάτιος -και
επαναλαμβάνω ότι έζησα όλα αυτά που εδώ διηγούμαι - ήταν το βασικό
θέμα της καθημερινής κουβέντας των ανθρώπων, και ευτυχώς, πολλοί τον

3