Page 8 - minymata-agioi-aloseos
P. 8

τὸ δάπεδό του μὲ τὰ δάκρυά τους, αὐτὸ πού, ἀλλοίμονο, σὲ λίγες ὧρες θὰ
                   πορφυρωνόταν ἀπὸ τὰ μαρτυρικά τους αἵματα.


                   Οἱ  ἄπιστοι  ὀθωμανοὶ  κτυποῦσαν  τὰ  τύμπανα  γιὰ  ἐκφοβισμὸ  τῶν
                   Κωνσταντινουπολιτῶν  μπροστὰ  στὰ  τείχη  πιὸ  δυνατὰ  ἀπὸ  κάθε  ἄλλη
                   φορά,  προαναγγέλλοντας  τὴν  τελικὴ  ἐπίθεση.  Τὸ  πρωῒ  τῆς  29ης  Μαΐου,
                   τὴν ὥρα ποὺ ἔβγαινε ὁ ἥλιος καὶ οἱ πιστοὶ στὸν Ναὸ μέσα ἔψαλλαν τὸν
                   Ὄρθρο  τῆς  Ἁγίας  καὶ  ἡ  Πόλη  ἔπεφτε  οἱ  Τοῦρκοι  στρατιῶτες  ξεχύθηκαν
                   ἀλαλάζοντες στὰ σοκάκια τῆς Πόλεως καὶ εἰσέβαλαν κάποια στιγμὴ καὶ
                   στὴν Ἁγία Θεοδοσία. Μπροστὰ στὴν θέα τῶν ἀμέτρητων τριαντάφυλλων
                   κάποιοι ἀναφώνησαν: «Γκιοὺλ τζαμί, Γκιοὺλ τζαμί!», καθὼς στὰ τούρκικα
                   ἡ λέξη γκιοὺλ σημαίνει τριαντάφυλλο. Προφανῶς εἶπαν: «Νὰ ἡ Ἐκκλησία
                   τῶν ρόδων!».


                   Μετὰ  τὴν  ἅλωση  οἱ  Τοῦρκοι  μετέτρεψαν  τὸν  περικαλλῆ  Ναὸ  σὲ
                   μουσουλμανικὸ  τέμενος,  τὸ  Γκιοὺλ τζαμί. Οἱ  Ἕλληνες τῆς  Πόλεως  ἀπὸ
                   τὴν ἐποχὴ τῆς Ἁλώσεως μέχρι σήμερα, ἔχουν συνδέσει τὸ τζαμὶ αὐτὸ μὲ
                   τὸν τάφο τοῦ τελευταίου αὐτοκράτορα, τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.


                   Ἡ ὁσιομάρτυς Θεοδοσία εἶναι μάρτυς πίστεως σὲ ἄλλη περίοδο διχασμοῦ,
                   στὴν ἐποχὴ τῆς εἰκονομαχίας. Γεννήθηκε στὴν Βασιλίδα τῶν Πόλεων, τὴν
                   ἔνδοξη  καὶ  πολύπαθη  Κωνσταντινούπολη,  ἀπὸ           εὐσεβεῖς  καὶ  πλούσιους
                   γονεῖς. Μετὰ τὸν θάνατον τοῦ πατέρα της κλείσθηκε ἀπὸ τὴν μητέρα της,
                   μόλις στὴν ἡλικία τῶν ἑπτὰ ἐτῶν, σὲ κάποιο Μοναστήρι τῆς Πόλεως, ὅπου
                   ἀργότερα  ἔλαβε  καὶ  τὸ  μοναχικὸ  σχῆμα.  Μετὰ  δὲ  τὸν  θάνατο  καὶ  τῆς
                   μητέρας της διένειμε τὴν περιουσία της στοὺς πτωχούς, τοὺς ἐνδεεῖς, τοὺς
                   ἐμπερίστατους  καὶ  ἀφιερώθηκε  στὸ  ἔργο  τῆς  σωτηρίας  τῆς  ψυχῆς  της
                   μέσα ἀπὸ τὴν σύντονη ἄσκηση καὶ τὴν ἀπόλυτη τήρηση τῶν μοναχικῶν
                   της καθηκόντων.


                    Μετὰ ἀπὸ δεκαετὴ παραμονὴ στὸ Μοναστήρι ἐπακολούθησε ὁ κατὰ τῶν
                   ἱερῶν  εἰκόνων  διωγμός,  ἡ  φοβερὴ  εἰκονομαχία,  ἡ  αἵρεση  τοῦ  διχασμοῦ
                   τῶν  χριστιανῶν,  ἡ  ὁποία  ταλαιπώρησε  τὴν  Ἐκκλησία  μας  γιὰ  πολλὰ
                   χρόνια  καὶ  ἔδωσε  πλῆθος  μαρτύρων  μέχρι  τὴν  Τετάρτη  Οἰκουμενὴ
                   Σύνοδο,  ὅπου  θριάμβευσε  γιὰ  ἄλλη  μιὰ  φορὰ  τὸ  Ὀρθόδοξο  φρόνημα.
                   Τότε,  ὅταν  οἱ  στρατιῶτες  τοῦ  εἰκονοκλάστου  βασιλέως  Λέοντος  τοῦ
                   Ἰσαύρου  ἀποπειράθησαν  νὰ  καταβιβάσουν  ἀπὸ  τὴν  Χαλκὴ  Πύλη  τὴν
                   εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, ἡ Θεοδοσία μαζὶ μὲ ἄλλες γυναῖκες ἔρριξε κάτω ἀπὸ
                   τὴν  σκάλα  τὸν  στρατιώτη  ποὺ  μὲ  αὐτὸ  τὸν  τρόπο  ἐξύβριζε  τὸ  πρόσωπο
                   τοῦ Χριστοῦ μας, τοῦ ποθςεινοῦ της Νυμφίου. Ἡ ἀγάπη της σὲ Αὐτρὸν τὴν
                   ὅπλισε νὰ ἀνδρικὸ θάρρος, γιὰ νὰ δυναμώσει τὴν πίστη καὶ τῶν χλιαρῶν


                                                            7
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13