Page 13 - doukelis_anagnorisi

Σε ότι αφορά την αυτονομία παρατηρούμε ότι ουσιαστικά ο νόμος εννοεί ως

αυτονομία την νομιμοποίηση όλων των ανθρωπίνων επιθυμιών και των σεξουαλικών

προτιμήσεων και ιδιαιτεροτήτων. Πρόκειται δηλαδή για αποδοχή της πτωτικής

κατάστασης του ανθρώπου και ταυτόχρονα άρνησης της πίστης στο Θεό, θέτοντας στη

θέση Του τον άνθρωπο. Ουσιαστικά αποτελεί μια απατηλή αυτονομία η προβολή των

δικαιωμάτων του ανθρώπου με τέτοιο τρόπο και έρχεται σε αντίθεση με τη χριστιανική

πίστη.
28

Ε. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Στις προηγούμενες γραμμές έγινε μια προσπάθεια καταγραφής μερικών

πτυχών του τεραστίου αυτού θέματος, το οποίο αποτελεί διεπιστημονικό αντικείμενο

και σίγουρα θέμα διπλωματικής εργασίας. Θα μπορούσαμε να γράψουμε σελίδες επί
σελίδων και το ζήτημα να μην εξαντλείται. Δυστυχώς ο περιορισμός του αριθμού των

λέξεων μας αναγκάζει να περιοριστούμε μόνο στα απολύτως απαραίτητα κατά τη
γνώμη μας.

Η αντίληψη του υποκειμενικού καθορισμού της φύσης βρίσκεται στη βάση του

τεχνοκρατικού βιασμού της φύσης και συνάδει απολύτως με την εγωιστική αντίληψη

για την κυριαρχία του ατόμου επ’ αυτής. Βρίσκεται ακριβώς στην πυρήνα της ακραίας

καπιταλιστικής αντίληψης, που έχει οδηγήσει στην απόλυτη καταστροφή του φυσικού
περιβάλλοντος, στην εκμετάλλευση των χωρών του τρίτου κόσμου, του παράλογου

πλουτισμού μιας παγκόσμιας ολιγαρχίας και είναι αντίθετη με το ορθόδοξο πνεύμα,
σύμφωνα με το οποίο ο σκοπός του ανθρώπου και της φύσεως μέσω αυτού, είναι η

29
ανύψωσή από την πτωτική κατάσταση και η μετοχή μας στη ζωή του Θεού.
Σε ότι αφορά την ελευθερία και τα δικαιώματα του ανθρώπου (προσώπου για το

νομοθέτη), πρέπει να τονιστεί ότι η ελευθερία βιώνεται μέσα από την έκφραση της

αγάπης ως κενωτικής προσφοράς και μέσα από την κοινωνία του ανθρώπου με το

28 Ν. Κόϊου, «Θεώρηση των Αρχών της Βιοηθικής υπό το Φώς της Ορθόδοξης Ηθικής Σκέψης», Γρηγόριος ο Παλαμάς
785 (2000) 851.
29 Στο ίδιο, σελ. 849.

12