Page 13 - gaitanidis-mousiki
P. 13
Σε όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας μέχρι και την απελευθερωτική επα-
νάσταση του 1821 - παρά τις διακυμάνσεις ποιότητας ζωής, εξαιτίας των
κακών συνθηκών που η τουρκοκρατία προκαλεί - το γένος των Ελλήνων
βρίσκεται σε αφύπνιση και επαγρύπνηση για την ελευθερία, την εθνική ι-
δέα και τα υψηλά του ιδεώδη, ιδεώδη που αντανακλούν και μαρτυρούν τα
χνάρια της κοινωνικής, της παραδοσιακής και της πολιτισμικής ζωής του
έθνους.
Είναι προφανές ότι η δημοτική μουσική, στον χώρο των κοινωνικών και ειδικό-
τερα των εθιμοτυπικών δρωμένων, αποτελεί έναν ζωντανό οργανισμό. Στις εθι-
μικές περιστάσεις και τις κοινωνικές εκδηλώσεις γενικά, συντροφεύει, ψυχαγω-
γεί, παρηγορεί και με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζει την ενότητα και τη συνοχή.
Μέσα από την ενιαία της μορφή (λόγος/μέλος/χορός) σφυρηλατεί και χαλυβδώ-
νει στις συνειδήσεις των ανθρώπων τις κοινές του παραδόσεις και την διαχρονι-
κή του ιστορία.
Ο Αλέξης Πολίτης (μελετητής του δημοτικού τραγουδιού) επισημαί-
νει: «…ο ελληνικός λαός μέσα από το δημοτικό τραγούδι εκφράζει την
προσπάθειά του για εθνική ενότητα».
Ο Φώτης Κόντογλου (λογοτέχνης, ζωγράφος, αγιογράφος) αφοσιωμέ-
νος στην παράδοση για τα δημοτικά τραγούδια, λέει:
«Άνθρωπος που δε νιώθει στα κατάβαθα της καρδιάς του τα λαϊκά μας
τραγούδια, δεν είναι σε θέση να νιώσει αληθινά την Επανάσταση του
εικοσιένα».
Ο ελληνικός λαός επιφορτισμένος με το βάρος της αρχαιοελληνικής πνευματι-
κής, πολιτιστικής και πολιτισμικής κληρονομιάς, στις δύσκολες στιγμές της
τουρκοκρατούμενης κυριαρχίας, διατρανώνει την παρουσία του και προβάλλει,
μέσα από τα δημιουργήματα της μουσικής και ειδικότερα του δημοτικού τρα-
γουδιού τον ψυχισμό και το ηρωικό του πνεύμα για χάρη του ελληνισμού.
τέλος
12