Page 3 - koutsos-103psalmos
P. 3

3







                   Ερμηνεία

                          «Ευλογώ»  σημαίνει λέω καλά λόγια για κάποιον, δοξολογώ, δίνω την Χάρη.
                   Συνήθως λέγεται για τον Θεό, που μας ευλογεί, μας δίνει δηλαδή τη χάρη Του κι έτσι

                   έχουμε την ευλογία του Θεού και είμαστε ευλογημένοι. «Ευλογείτε» λέμε και στους
                   μοναχούς ή ιερείς του Αγίου Όρους, για να μας δώσουν κάτι από τη  Χάρη του Θεού.

                   Αλλά και ο άνθρωπος ευλογεί τον Θεό, δηλαδή τον δοξολογεί.
                   Στην έναρξη του εσπερινού και του όρθρου ο ιερέας εκφωνεί:

                   «Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων».
                   Εδώ ο  Θεός είναι  «ευλογητός», δηλαδή αξίζει πάντοτε να δοξάζεται.

                   Στην έναρξη της Θ. Λειτουργίας ο ιερέας λέγει:
                   «Εὐλογημένη ἡ Βασιλεία τοῦ Πατρὸς καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος,

                    νῦν καὶ ἀεί τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.»
                   Εδώ η βασιλεία του  Τριαδικού Θεού  είναι δοξασμένη  «εν ουρανοίς»  και μετά την

                   έλευση  του  Χριστού  είναι  δοξασμένη  και  «επί  της  γης»  με  το  μυστήριο  της  Θ.
                   Λειτουργίας που θα ακολουθήσει.

                   Στην απόλυση της Θ. Λειτουργίας
                   Το « ὁ εὐλογῶν τοὺς εὐλογοῦντας σε,  Κύριε» υποδηλώνει ότι η ευλογία, η Χάρη του

                   Θεού έρχεται σε αυτούς που τον ευλογούν, τον δοξολογούν. Ο ψαλμωδός   καλεί τον
                   εαυτό του  να εκφράσει την δοξολογία του προς τον Θεό από τα βάθη της ψυχής του.

                   Αυτό θα το επαναλάβει και στο τέλος κλείνοντας αυτήν την δοξολογία, κι έτσι έχουμε
                   σχήμα «κύκλος».

                          Τί σημαίνει όμως  «ἐμεγαλύνθη»; Μεγαλύνω σημαίνει: λέω ότι κάποιος είναι
                   μεγάλος, τον επαινώ, τον δοξολογώ. Έχει ο Θεός ανάγκη να «μεγαλυνθεί»  από τον

                   άνθρωπο; Όχι βέβαια, αλλά, όταν αντικρίζει κανείς το μεγαλείο της δημιουργίας, το
                   μέγεθος,  την  ποικιλία  των  κτισμάτων  και  την  πρόνοια  του  Θεού  γι  αυτά,    τότε  ο

                   άνθρωπος αναφωνεί, όπως τονίζεται και πιο κάτω: «ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε·
                   πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας».   Το όνομα βέβαια του Θεού μεγαλύνεται και δοξάζεται και

                   όταν  οι πιστοί  τον ανυμνούν και με λόγια κυρίως όμως  με έργα.
                          Η εξομολόγηση είναι μια ομολογία για την μεγαλοπρέπεια του Θεού, είναι η

                   ευχαριστία για όλα τα μεγαλοπρεπή  που έκανε  ο Θεός.  Αυτό το αισθάνονται  όσοι
                   αξιώνονται να δουν το Θαβώριο φως που περιβάλλει τον Κύριο. «Ἐγώ εἰμί τό φῶς τοῦ

                   κόσμου» λέγει ο Υιός και Λόγος του Θεού, το ίδιο και ο Θεός Πατήρ ντύνεται με το
                   φως, αλλά αυτό το φως δεν είναι υλικό, είναι μια από τις ενέργειες του Θεού. Με αυτό
   1   2   3   4   5   6   7   8