Page 13 - lappa-athinon-dorotheos

από την θέση του ως εφημερίου του «Ευαγγελισμού». Έλαβε μέρος το 1950 στην ίδρυση της
Πανελλήνιας Επιτροπής Ενώσεως Κύπρου (ΠΕΕΚ) ως γραμματέας της. Στη δεκαετία του 1950
διορίσθηκε εφημέριος του Ναού του Αγίου Σπυρίδωνος (στο Στάδιο) και πρόεδρος του Συλλόγου
Εσωτερικής Ιεραποστολής «Απόστολος Παύλος». Το 1958 απεχώρησε από τη «Ζωή» και
κατέστη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών, ενώ εξελέγη
τακτικός καθηγητής στην έδρα του Κανονικού Δικαίου και της Ποιμαντικής στο Πανεπιστήμιο
Θεσσαλονίκης το 1959. Μετά την εγκαθίδρυση του στρατιωτικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου,
εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος από αριστίνδην Σύνοδο και κατόπιν εντολής
του τότε Βασιλέως των Ελλήνων Κωνσταντίνου τον Μάιο του 1967 (Πηγή: Πρίντζιπα Γιώργου –
Καραγιάννη Γιώργου, Εκκλησία και Ελληνισμός από το 1821 μέχρι σήμερα, ιστορική
επισκόπηση, πρόλογος: Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος, Εκδόσεις
Προσκήνιο, Αθήνα 2005, σελ 152 – 153). Μία από τις πρώτες του κινήσεις ως Αρχιεπισκόπου
ήταν να ενδιαφερθεί για την πλήρωση των κενών μητροπολιτικών εδρών. Επί των ημερών του
έγιναν πολλές δημιουργικές κινήσεις στον χώρο της Εκκλησίας της Ελλάδος και μεταξύ άλλων
παρεδόθη ο Καταστατικός Χάρτης της, ιδρύθηκε το Νοσηλευτικό Ίδρυμα Κληρικών, ενώ
οργανώθηκε η περίθαλψη των ηλικιωμένων και των αδυνάμων. Τον Δεκέμβριο του 1973
παραιτήθηκε και απεσύρθη στην Τήνο, όπου συνέχισε να ασχολείται με το φιλανθρωπικό του
έργο. Κοιμήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 1988. (Πηγή: Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια του Νεώτερου
Ελληνισμού 1830 - 2010, Αρχεία Ελληνικής Βιογραφίας, Β΄ τόμος, Κ – Ο, Εκδόσεις Μέτρον,
Αθήνα 2011)

5 Κονκορδάτο: Πρόκειται για μία συμφωνία μεταξύ της Καθολικής Εκκλησίας και ενός κυρίαρχου
κράτους και αφορά θρησκευτικά ζητήματα, όπως την αναγνώριση και τα προνόμια για την
Καθολική Εκκλησία σε μια συγκεκριμένη χώρα. Τα προνόμια αυτά περιλαμβάνουν το δικαίωμα
να υπάρχουν καθολικά σχολεία, νομικά θέματα, διαδικασίες, και ζητήματα όπως η φορολογία.
Επίσης, το δικαίωμα ενός κράτους να επηρεάσει την επιλογή Επισκόπου μέσα στο έδαφός του. Τα
κονκορδάτα έχουν επικριθεί για τρεις λόγους: για τον αντιδημοκρατικό τρόπο που επιβάλλονται,
για τα οικονομικά βάρη πού ενδέχεται να επιβάλλουν και για το ασυμβίβαστο ορισμένων ρητρών
τους με τους κανόνες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. (Πηγή: Εργασία του Κωνσταντίνου Α.
Μουρτζάνου, Δωρόθεος Κοτταράς. Ο από Λαρίσης, Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, υποβληθείσα στο
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας,
Τομέας Εκκλησιαστικής Ιστορίας, σελ 66)

6 Ο Δωρόθεος, στην μελέτη του «Νομοκανονικήθέσις του παλαιοημερολογιτικού ζητήματος»
διατυπώνει απόλυτα και τεκμηριωμένα ότι οι παλαιοημερολογίτες ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί
εξακολουθούν να υπάρχουν, χωρίς να κατατάσσονται στους αλλόδοξους η αλλόθρησκους, για
τους οποίους ισχύει ό, τι αφορά την θρησκευτική ελευθερία και την ελεύθερη τέλεση της λατρείας
τους, ως προς τις συνταγματικές διατάξεις. Επομένως, αυτοί αποτελούν μέλη της Ορθόδοξης
Εκκλησίας και υπάγονται στις διατάξεις των νόμων του Κράτους, οι οποίοι προστατεύουν τα
δικαιώματά της.

7 Ιστορικό Λεύκωμα, Η Εκκλησία της Ελλάδος 1941 – 2007, Από τον Δαμασκηνό στον
Χριστόδουλο, κείμενα – επιμέλεια: Δημοσθένης Κούκουνας, Εκδόσεις Μέτρον, Αθήνα
Αύγουστος 2007, σελ 54-55

8 Αν κρίνει κανείς την πολιτική της Κυβερνήσεως Καραμανλή εκείνη την περίοδο στο Κυπριακό,
κάθε άλλο παρά πραγματικό ενδιαφέρον υπήρχε για την λύση του υπέρ της Ελλάδος (βλ.
Παπαγεωργίου Σπύρου, Καραμανλής και Κυπριακόν, ντοκουμέντο, Εκδόσεις Νέα Θέσις, Αθήνα
1988, Β΄ έκδοσις).

13