Page 15 - mpotsari-vioithiki
P. 15

17
                                                              ο
                   Giovanni Filippo Ingrassia το 1553 . Το 17   αιώνα παρόλο που η κατάσταση της
                   δημόσιας  υγείας  δε  διαφοροποιείται  ιδιαίτερα  από  το  μεσαίωνα  και  την
                   αναγέννηση,  ωστόσο  γίνονται  κάποια  σημαντικά  βήματα.  Αναπτύσσεται  η

                   περίθαλψη των ασθενών και των απόρων, ανακαλύπτονται οι πρώτοι ζωντανοί

                   μικροοργανισμοί και συστήνεται συμβούλιο υγιεινής και ιατρικό συμβούλιο.


                        ος
                   Ο  18   αιώνας αποτελεί  σταθμό  για  τη  δημόσια  υγιεινή.  Πολλά  και σημαντικά
                   γεγονότα έλαβαν χώρα τον αιώνα αυτό όπως η βιομηχανική επανάσταση. Μια

                   από τις κυριότερες αλλαγές που συνδέθηκε με τη βιομηχανική επανάσταση, και
                   επηρέασε  άμεσα  την  ατομική  και  δημόσια  υγιεινή,  ήταν  η  αύξηση  του

                   πληθυσμού  των  πόλεων.  Η  αύξηση  αυτή  συνοδεύτηκε  από  άθλιες  συνθήκες

                   διαβίωσης,  μεγάλα  ποσοστά  αλκοολικών,  άνοδο  της  θνησιμότητας  και  πολλά

                   υγειονομικά προβλήματα. Αντίβαρο σε αυτά αποτέλεσε η ανάπτυξη της υγιεινής
                   ως  ξεχωριστής  επιστήμης  που  συνδέθηκε  με  την  έκδοση  ενός  εννιάτομου

                   συγγράμματος  από  τον  J.P.Frank  με  τον  τίτλο  «Σύστημα  άρτιας  μονάδας».  Το

                   σύγγραμμα  αυτό  περιγράφει  τα  περισσότερα  θέματα  της  σημερινής  δημόσιας

                   και  κοινωνικής  υγιεινής  και  δίκαια  θεωρείται  ο  πρόδρομος  της  σύγχρονης
                            18
                   υγιεινής .    Επιπλέον,  ελήφθησαν  διάφορα  υγειονομικά  μέτρα  που  αφορούσαν
                   την  ίδρυση  ταμείων  κοινωνικής  ασφάλειας  και  την  καταγραφή  των  ασθενών.

                   Τέλος, σημαντική συμβολή του 18ου αιώνα ήταν η ανακάλυψη του δαμαλισμού,

                   δηλαδή ο εμβολιασμός για την πρόληψη της ευλογιάς που προκάλεσε το θάνατο

                   σε  εκατομμύρια  ανθρώπους.  Ο  νόμος  που  θεσπίστηκε  για  τον  υποχρεωτικό
                   δαμαλισμό  στηριζόταν  σε  τρεις  βασικούς  κανόνες.  Ο  πρώτος  αφορούσε  την

                   υπεροχή του γενικού συμφέροντος απέναντι στο ατομικό, ο δεύτερος τη «θυσία»

                   της  μειοψηφίας,  εφόσον  δεν  υπήρχε  δυνατότητα  άλλης  επιλογής,  για  την

                   προστασία της υγείας της πλειοψηφίας του πληθυσμού και ο τρίτος αναφερόταν

                   στην  επιλογή  της  πρόληψης  έναντι  της  θεραπείας.  Αυτοί  οι  τρεις  κανόνες
                   υιοθετήθηκαν από τη σημερινή δημόσια υγιεινή.




                   17  Θεοδοσίου Ζαβιτσάνου, ό.π., σελ. 192.
                   18 Θεοδοσίου Ζαβιτσάνου ό.π., σελ. 202.
                                                           14
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20