Page 31 - mpotsari-vioithiki

Τα σοβαρά προβλήματα υγείας που προκαλεί το κάπνισμα στον ανθρώπινο

οργανισμό τείνουν να αποτελέσουν επιδημία και μάλιστα από τις μεγαλύτερες
που γνώρισε η ανθρωπότητα. Στην περίπτωση της εξάρτησης στη νικοτίνη και

σε άλλες ψυχοδραστικές ουσίες η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη. Η

πρόληψη χωρίζεται σε τρία βασικά στάδια. Η πρωτογενής πρόληψη η οποία

απευθύνεται στον γενικό πληθυσμό, συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών,
δεν έχει καμιά επαφή με ψυχοδραστικές ουσίες και έχει σαν στόχο τη σωστή

ενημέρωση και καλή πληροφόρηση. Η δευτερογενής πρόληψη απευθύνεται σε

ομάδες υψηλού κινδύνου, δηλαδή άτομα που βρίσκονται στο στάδιο της μύησης

και του πειραματισμού ή ακόμα και στο πέρασμα από την περιστασιακή χρήση
προς την συστηματική και όπου πολλά από τα μέλη της οικογένειας τους

καπνίζουν, ή οι ίδιοι συχνάζουν σε μέρη όπου το κάπνισμα σε άτομα της ηλικίας

τους είναι γενικά αποδεκτό. Στο στάδιο αυτό γίνεται η αναφορά στις βλαβερές

επιδράσεις των ουσιών στην υγεία με τρόπο κατανοητό . Το τρίτο και τελευταίο
33
στάδιο πρόληψης απευθύνεται σε άτομα που κάνουν συστηματική χρήση και
κατάχρηση ή έχουν φθάσει στην εξάρτηση. Στο στάδιο αυτό μιλούμε πλέον για

θεραπεία και αποκατάσταση αλλά υπάρχουν και στοιχεία πρόληψης διότι

χρειάζεται επιπρόσθετος αγώνας και μετά την διακοπή του καπνίσματος για να

μην υπάρξει υποτροπή. Έτσι η θεραπεία είναι και ταυτόχρονα πρόληψη για το

επόμενο στάδιο.

4. α. Πρόληψη στην αρχή της ζωής

Η γενετική πληροφορία δεν αποτελεί αφ’ εαυτής γνώση ιατρικού περιεχομένου,
η οποία μεταφράζεται άμεσα σε διάγνωση – πρόγνωση κάποιας ασθένειας. Για

να γίνει αυτό πρέπει να αναγνωσθεί υπό το πρίσμα της ιατρικής άποψης. Πρέπει

δηλαδή πρώτα να έχει αποσαφηνισθεί τι αποτελεί ασθένεια και τι υγεία, ώστε

33 Encyclopedia of Bioethics, τομ. 3, σελ. 2452.
30