Page 55 - mylonas-ekklisiastikes-prosopikotites
P. 55

2. 8. Η Συνέλευση της Βοστίτσας


                          Τον Ιανουάριο του 1821 παρατηρήθηκε ένα κλίμα αμφιβολίας και δυσπιστίας
                   των προυχόντων της Πελοποννήσου προς τον Υψηλάντη και της επικείμενης βοήθειας

                   των Ρώσων, που ενισχύθηκε από τις επιπόλαιες ενέργειες των Φιλικών σχετικά με την
                   οργάνωση  της  επανάστασης  250 .  Αυτή  η  δυσπιστία  έφτασε  στον  βαθμό  να  είναι  οι

                   Πελοποννήσιοι αναποφάσιστοι μπροστά στην εντολή του Υψηλάντη σχετικά με την
                   κήρυξη της Επανάστασης στις 25 Μαρτίου του 1821. Την κατάσταση αυτή έρχεται να

                   περισώσει ο αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Δίκαιος  251 . Ο Γερμανός, όμως ανήσυχος για τη

                   δράση του Παπαφλέσσα στην Πελοπόννησο, κάνει μια έξυπνη πολιτική κίνηση και
                   συγκαλεί μυστικά τη Συνέλευση της Βοστίτσας   252 . Την περίοδο αυτή λοιπόν, από τις

                   26 έως τις 30 Ιανουαρίου 1821 συγκλήθηκε συνέλευση στη Βοστίτσα, το σημερινό

                   Αίγιο,  με  σκοπό  την  οργάνωση  και  τον  προσδιορισμό  του  χρόνου  έναρξης  της
                   Επανάστασης στην Πελοπόννησο. Σε αυτήν υπήρξε έντονη η παρουσία σημαντικών

                   εκκλησιαστικών  προσωπικοτήτων  όπως  του  Παλαιών  Πατρών  Γερμανού,  του
                   Παπαφλέσσα,  του  επισκόπου  Χριστιανοπουπόλεως  Γερμανού  Ζαφειρόπουλου,  του

                   πρωτοσυγκελου  Χριστιανουπόλεως  Αμβρόσιου  Φραντζή,  του  επισκόπου  Κερνίκης
                   Προκοπίου,  του  ηγουμένου  του  Μεγάλου  Σπηλαίου  Ρεγκλής,  του  ιερομόναχου

                   Ιερόθεου και του επισκόπου Μονεμβασίας Χρύσανθου. Η συνέλευση έγινε εκεί λόγω

                   του αμελητέου αριθμού τούρκων στην περιοχή. Πρόκειται ξεκάθαρα για μία σύναξη
                   των φιλικών της Πελοποννήσου με σκοπό την χρονική οριοθέτηση της επερχόμενης

                   κήρυξης της επανάστασης στο Μωριά    253 .
                          Δύο ήταν οι απόψεις που επικράτησαν και αποτέλεσαν και την αιτία να μερισθεί

                   η  Συνέλευση.  Η  πρώτη  που  υποστηρίζονταν  από  τον  Γρηγόριο  Δίκαιο  απαιτούσε
                   άμεση δράση. Θεωρούσε ο Παπαφλέσσας και οι οπαδοί του ότι, εάν δεν κηρύττονταν

                   άμεσα η Επανάσταση, υπήρχε ο κίνδυνος να μη γίνει ποτέ εξ αιτίας των μέτρων που

                   θα πάρει η Υψηλή Πύλη. Ο Παπαφλέσσας είχε να αντιμετωπίσει την καχύποπτη και
                   υπεροπτική στάση των Προεστών και χρησιμοποίησε όλη την πολιτική του δεινότητα

                   αποσκοπώντας στον ξεσηκωμό τους χωρίς καθυστέρηση, εκτελώντας αυτά που του



                   250   Ι. Κολιόπουλος, Ιστορια της Ελλάδος από το !800 Η διαμόρφωση και η άσκηση της Εθνικής πολιτικής,
                      τ. Β΄, 30-31.
                   251   Φωτάκος, Βίος Παπαφλέσσα, σ. 19-22.
                   252   Έ.Αλαμανής, «Γεγονότα ενέργειες και αποφάσεις κατά τους τελευταίους μήνες πριν την Επανάσταση»,
                      Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, σ. 79-80.
                   253   Τ. Βουρνάς, Ιστορία της νεώτερης και σύγχρονης Ελλάδος, τ. Α΄, σ. 77.


                                                           56
   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60