Page 62 - mylonas-ekklisiastikes-prosopikotites

κληρικοί και οπλαρχηγοί διαφόρων περιοχών της Ελλάδας, όχι μόνο από την

Ανατολική Στερεά Ελλάδα. Σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε στη Συνέλευση ο Άνθιμος
Γαζής και ο ιεροδιάκονος Γρηγόριος Κωνσταντάς 307 . Δεν είναι εύκολο να υπολογισθεί

το πόσο συνέβαλε ο Άνθιμος στην τελική μορφή που είχε το κείμενο του καταστατικού
οργανισμό, που τιτλοφορούνταν «Νομική Διάταξις της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος»,

γιατί δεν υπάρχουν στοιχεία που να διασώθηκαν και να το μαρτυρούν. Ωστόσο, τα μέλη
της συνέλευσης τον εκλέγουν πληρεξούσιο για τις επαρχίες στην ανατολική Στερεά

Ελλάδα, όσον αφορά τις εργασίες της Α’ Εθνοσυνέλευσης 308 .

Ήταν γεγονός πλέον η κατάργηση των τοπικών διοικητικών οργάνων τόσο της
Πελοποννήσου, όσο και της Στερεάς Ελλάδας με απόφαση της Β’ Εθνοσυνέλευσης του

Άργους. Σχετικά με τη Γερουσία της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδας, πρέπει να

σημειωθεί ότι λίγους μήνες πριν τη Εθνοσυνέλευση του Άστρους οι επίσκοποι Θηβών
Παισίου και Καρυστίας Νεόφυτου, εργάστηκαν για την κατάργηση του Αρείου Πάγου.

Οι δύο επίσκοποι συνεργάστηκαν με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, που ήταν σε διαφωνία
και αντιπαλότητα με το συγκεκριμένο διοικητικό όργανο και πέτυχαν με τη βοήθεια

και άλλων προσώπων την κατάργηση της στην συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στις
18 Σεπτεμβρίου 1822 309 , στην οποία προήδρευε ο Αθηνών Διονύσιος 310 . Οι διοικητικές

αρμοδιότητες της Ανατολικής Χέρσου Γερουσίας μεταφέρονταν μέχρι να συγκληθεί η

Β΄ Εθνοσυνέλευση στις αντιπροσωπείες και τις εφορείες των ελεύθερων περιοχών. Σε
τελετή που πραγματοποιήθηκε το Νοέμβριο του 1822 ανακηρύχτηκε ο Οδυσσέας

Ανδρούτσος αρχιστράτηγος 311 .Δύο συμμετέχοντες αρχιερείς και συγκεκριμένα ο
Αθηνών Διονύσιος και ο Θηβών Παίσιος έδωσαν στον Ανδρούτσο ως όπλο για τους

μελλοντικούς αγώνες, το ξίφος του Ομέρ Βρυώνη 312 , γεγονός που δυσχέραινε πολιτικά
και διπλωματικά τις σχέσεις τους με τον Νέγρη και τα μέλη του Αρείου Πάγου που τον

υποστήριζαν 313 .

307 Β. Σφυρόερας, Η συνέλευση των Σαλώνων, Ιστορία του Ελληνικού Έθνους,τ.Ε΄ σ. 195.
308 “Επιστολή Άνθιμου Γαζή προς το Εκτελεστικόν” 25 Φεβρουαρίου 1824, Κρανίδιον Γενικά Αρχεία του
Κράτους ΕΚΤ. Φ. 3/312.
309 Κ. Καραστάθης, Επίσκοπος Ταλαντίου Νεόφυτος Μεταξάς Ένας μεγάλος αγωνιστής του 1821 και της
Επαναστάσεως των Ελλήνων 1821 – 1833, σ. 81-82.
310 Κ. Μανίκας, (όπως σημ. 288), σ. 169.
311 Α. Βακαλόπουλος, «Σκοτεινές σελίδες της Επαναστάσεως του 1821: Ανταρσία σύλληψη και θανάτωση
του Οδυσσέα Ανδρούτσου (2 Ιουνίου 1825) και απόπειρα δολοφονίας του γαμπρού του Εd. Trelawny
(αρχές Ιουνίου 1825) Τιμητικό αφιέρωμα στον Ομότιμο Καθηγητή Κωνσταντίνο Καλοκύρη»,
Επιστημονική Επετηρίς Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, σ. 63.
312 Δ. Σουρμελής, Ιστορία των Αθηνών, σ. 51-52.
313 Β. Σφυρόερας, Η σταθεροποίηση της επαναστάσεως 1821-1823, σ. 264.

63