Page 64 - mylonas-ekklisiastikes-prosopikotites

διαφοροποιημένη και διατυπώνεται ως εξής: «Καθείς εις την Ελλάδα επαγγέλλεται την

θρησκείαν του ελευθέρως και δια την λατρείαν αυτής έχει ίσην υπεράσπισιν, η δε της
Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού, είναι θρησκεία της επικρατείας» 318 .

Σχετικά με τις παραπάνω μεταβολές που επήλθαν κατά τη θέσπιση του Πολιτικού
Συντάγματος της Τροιζήνας, πρέπει να σημειωθούν τα παρακάτω. Η αναγραφή των

όρων «ελευθέρως» και «ίση υπεράσπισις» στην αντίστοιχη διάταξη του Συντάγματος
του 1827 αποτυπώνει ακριβέστερα το νομικό περιεχόμενο της αρχής της «

θρησκευτικής ελευθερίας», ενώ αντίθετα ο όρος «ανέχεται» των δύο πρώτων

επαναστατικών συνταγμάτων φαίνεται μάλλον να παραπέμπει εμμέσως στο καθεστώς
της θρησκευτικής ανοχής η ανεξιθρησκίας.

Επίσης, πρέπει να αποδοθεί ιδιαίτερη σημασία στο γεγονός, ότι στο Σύνταγμα του

1827 αντικαταστάθηκε ο όρος «επικρατούσα θρησκεία» με τον όρο «θρησκεία της
επικρατείας», πράγμα το όποιο δεν πρέπει να θεωρείται χωρίς ουσία, διότι η έντονη

προβληματική που δημιουργήθηκε κατά το διαρρεύσαν χρονικό διάστημα ως προς το
ακριβές ιδεολογικό 319 και νομικό περιεχόμενο του όρου «επικρατούσα

θρησκεία», όπως επίσης και ως προς την παράλληλη θεσμοθέτηση της αρχής
της «θρησκευτικής ελευθερίας», επέδρασαν καταλυτικά στην απόφαση των

συντακτικών νομοθετών του 1827 να προτιμήσουν τον όρο «θρησκεία της

επικρατείας».
Έξάλλου, αναφορικά με το περιεχόμενο του Σύνταγματος της Τροιζήνας,

μπορούμε να παρατηρήσουμε πως ορίζονταν ως Έλληνες πολίτες αυτοί που είχαν
γεννηθεί στο εξωτερικό από Έλληνα πατέρα και όσοι αυτόχθονες ή ξένοι είχαν

πολιτογραφηθεί σε ξένη χώρα, πριν τη δημοσίευση του παρόντος Συντάγματος και
έρχονταν στη χώρα και ορκίζονταν τον ελληνικό όρκο. Η απονομή της ιδιότητας του

πολίτη σε όσους πιστεύουν στο Χριστό σήμαινε ότι η ιδιότητα του πολίτη εμπεριείχε

και διασφάλιζε την ιδιότητα του πιστού και όχι το αντίστροφο. Ο πολίτης, δηλαδή,
αναγνώριζε και προστάτευε τον πιστό ως υποκείμενο που πρεσβεύει μια θρησκεία. Το

γεγονός, ότι στο τελευταίο Σύνταγμα δόθηκε το δικαίωμα πολιτογράφησης, χωρίς να

ορίζεται ότι πρέπει κάποιος να είναι απαραίτητα Χριστιανός, καταδεικνύει ότι η
θρησκευτική πίστη από ένα σημείο και έπειτα έπαψε να αποτελεί το μοναδικό κριτήριο

για το ποιος είναι Έλληνας.

318 Κ. Μάμουκας, (όπως σημ. 198), σ. 65.
319 Β. Καραγιώργος, ( όπως σημ. 180), σ. 61.

65