Page 14 - panagopoulos-vatatzia
P. 14
κολλημένα εις την πλάτην τους!». Η έντονη εσχατολογική αφύπνιση που βίωνε
τον ωθούσε να κηρύττει με παρρησία τη μετάνοια, την επιστροφή στον αληθινό
Θεό. Θα έγραφε ή θα κήρυττε άφοβα την αλήθεια, ότι ζούμε σε αποκαλυπτικούς
καιρούς, μάλιστα τα ειρωνικά σχόλια που μπορεί να προέρχονταν και από
ανθρώπους της Εκκλησίας. τα αντιμετώπιζε με σύνεση, διάκριση αλλά δίκαια,
ως από ανθρώπους που τα ονόματά τους δεν είναι «γεγραμμένα εν βίβλω ζωής».
Προέτρεπε τους ακροατές του, αλλά και τους αναγνώστες του, να αγαπούν
ακόμα περισσότερο τον Κύριό μας, να προσέχουν, να μελετούν, να φιλοσοφούν
χριστιανικά, πάνω στα σύγχρονα γεγονότα και τα κοσμογονικά φαινόμενα που
εμφανίζονται στον σύγχρονο κόσμο, γιατί συνδέονται άμεσα με την θεία αλήθεια
και εκπλήρωση των προφητειών και την επαλήθευσή τους στο κόσμο που ζούμε.
Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι αιχμαλωτισμένος από τις μέριμνες του βίου,
διέρχεται μια ζωή αδιαφορίας, αμεριμνησίας, πώρωσης, σαν τις ημέρες του Νώε,
που τον ενέπαιζαν και τον περιγελούσαν όταν έβλεπαν να κατασκευάζει την
κιβωτό του, κι όταν ήρθε τελικά ο κατακλυσμός, τους παρέσυρε όλους
28
ανεξαιρέτως . Είχε διάκριση και επίγνωση της αποστολής του, ως πνευματικός
α
πατέρας έως τα 90 του έτη, που για ώρες πολλές στην εξομολόγηση, θα
θυσιαζόταν για τον συνάνθρωπο, γι’ αυτό και είχε κουραστεί αρκετά σωματικά
και ψυχικά, από την ιερά εξομολόγηση, περιοδεύον σε χωριά, κωμοπόλεις και σε
κατηχητικά της υπαίθρου. Γνώριζε όσο λίγοι την ψυχοσύνθεση του ανθρώπου
της εξοχής των χωριών και της πόλης, όμως ήταν αποφασισμένος Λευϊτης, που
θυσιαζόταν για τον συνάνθρωπο. Η ταπείνωση τον στόλιζε διακριτικά, γι’ αυτό
και τελειώνοντας αυτό το τμήμα του άρθρου, ας αναφέρουμε ότι στο βιβλίο του,
γράφει: «παρακαλώ όλους, όχι να αναγνωρίσουν ως αλάνθαστα αυτά, που
γράφω, διότι, ως ατελής άνθρωπος γράφω – εκ μέρους γινώσκομεν και εκ μέρους
29
προφητεύομεν» . Όσοι δεν τον γνώρισαν από κοντά, δεν μπορούν να
καταλάβουν ότι συνδύαζε μια ευγενική ταπείνωση και μια περήφανη λεβεντιά,
που μόνο ένας άνθρωπος αγιασμένος, θα μπορούσε αυτό χαρισματικά να το
διαχέει στο περιβάλλον του.
Ας πλησιάσουμε λίγο και την επικαιρότητα μας έλεγε για να επισημάνουμε
ότι ο σιωνισμός είναι κι αυτό ένα πολιτικό/ιδεολογικό κίνημα που ξεκίνησε
ο
κυρίως απ’ το 19 αιώνα με σκοπό, τη δημιουργία στην περιοχή της Παλαιστίνης,
του νέου εβραϊκού κράτους, που θα συγκέντρωνε όλους τους Εβραίους από τη
διασπορά. Η εκκαθάριση του ανιδιοτελή κυβερνήτη Ιω. Καποδίστρια, πιθανόν
28 Ματθ. 24, 38.
29 Α’ Κορινθ. 13, 12.
13