Page 15 - petros-essex-krimatheou

κατάσταση μας εμποδίζει να προσφέρουμε την ευγνωμοσύνη που αρμόζει στον
Θεό44.

-------------------------

Μελετώντας τον βιο του οσίου Σιλουανού μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί,

για ποιον λόγο οι Άγιοι πρέπει να υπομείνουν τόσο ακραία παθήματα, που
φτάνουν ακόμη και μέχρι τον άδη;

Ο Χριστός πρώτος κατήλθε μέχρι και τα κατώτατα μέρη της γης. Το
πλήρωμα της κενώσεώς Του προηγήθηκε του πληρώματος της ακατάλυτης

δόξας της Αναστάσεώς Του. Στον λόγο του Κυρίου προς τον όσιο Σιλουανό
«Κράτα τον νου σου στον άδη και μην απελπίζεσαι» μπορούμε να διακρίνουμε μια
αναλογία με εκείνο που ο Ίδιος έκανε κατά την εν σαρκί επιδημία Του.

Όπως γράφει ο απόστολος Παύλος στην Προς Γαλάτας επιστολή του, ο
Χριστός μας εξαγόρασε από την κατάρα του νόμου, «γενόμενος υπέρ ημών
κατάρα»45. Ο Κύριος δεν μας έσωσε με την παντοδυναμία Του, αλλά με την
ταπεινή αγάπη Του, καθώς έγινε για εμάς παθητός μέχρι θανάτου, τόσο ώστε

κατά το τέλος της επίγειας ζωής Του τίποτε να μην είναι πιο κατάδηλο στην ίδιά
Του τη Σάρκα από αυτή την κατάρα, την οποία «ενεδύσατο ως ιμάτιον»46. Η
κατάρα αυτή έγινε το σημείο Του, το σημείο του Τιμίου και ζωοποιού Του

Σταυρού. Μόνον τότε ο Χριστός εισήλθε στην κατάπαυσή Του, όταν Τον
κατέφαγε ο ζήλος για τον οίκο Του, «ου οίκός εσμεν ημείς»47.

44. Βλ. Αρχιμ. Ζαχαρία, Πιστοί στη διαθήκη της αγάπης, Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ
Αγγλίας 2012, σ. 422.

45. Γαλ. 3,13.

46. Βκ. Ψαλμ. 108,18.

47. Βλ. Ιωάν. 2,17· Εβρ. 3,6.

14