Page 17 - zoulas-mellonymfoi

στον συνεχώς αυξανόμενο πληθυσμό της γης, θα καταφεύγουμε συνεχώς

σε τεχνικές και μέσα παραγωγής που όπως έχει αποδειχθεί και είναι και

επίκαιρο, θα επιβαρύνουν συνεχώς το οικοσύστημα και το περιβάλλον.

Το ίδιο ρεαλιστικά, δρώντας ίσως και πιο θεολογικά θα έπρεπε να

χειριστεί το όλο θέμα, αλλά ειδικότερα εκείνο της αντισύλληψης, του

«νεομαλθουσιανισμού» όπως το αναφέρει, θίγοντας τη σημασία που

έχουν στην όλη πράξη, όπως και σε κάθε πράξη του ανθρώπου άλλωστε,

τα κίνητρα που τον ωθούν στην εκτέλεσή της. φαινομενικά κάτι μπορεί

να είναι άγιο ή αμαρτωλό, αρετή ή πάθος όμως αν τα κίνητρα είναι

αντίθετα με το αποτέλεσμα, τότε αναποδογυρίζονται τα πάντα στα

«μάτια» του Θεού. Έτσι αν στη συγκεκριμένη περίπτωση, κίνητρο για την

αντισύλληψηείναι η αγνή αγάπη προς την-τον σύζυγο, τα άλλα παιδιά,

την υπόλοιπη κοινωνία και τον ίδιο το Θεό κατά περιπτώσεις, κι όχι

βέβαια, ο φόβος, η απιστία, η δειλία, η νωθρότητα, η πλεονεξία, η ηδονή, ο

εγωισμός, τότε, όπως έχουμε κατηχηθεί και βιώσει τόσα χρόνια τώρα στη

ζωή της Εκκλησίας μας, το όλο ζήτημα δεν πρέπει να ειδωθεί στενά,

ηθικιστικά και αυστηρά, αλλά με συμπάθεια, συγχωρητικότητα και

ευρύτητα πνεύματος και χριστιανικής αγάπης.

Θεολογικά λοιπόν, αν και ομολογουμένως είναι πολύ δύσκολο να

χωρέσει σε μια εγκύκλιο, πρέπει κάπως να τίθεται και να παρουσιάζεται
και το θέμα της οικονομίας της Εκκλησίας μας σε τέτοια ζητήματα, διότι,

άλλωστε, ολόκληρη η κτίση και η ιστορία της, στην οικονομία της θείας

δημιουργίας υπάγεται κι όχι στην απόλυτη και άρρητη θεολογία της

Αγίας Τριάδος. Αναγνωρίζουμε βέβαια το γεγονός, ότι όταν εκφράζεται

επίσημα η διοικούσα Εκκλησία πρέπει να είναι φειδωλή στα θέματα της

οικονομίας (επιείκειας), διότι επισήμως εκφράζεται γενικά, ενώ η

οικονομία αφορά ειδικά σε συγκεκριμένα κάθε φορά πρόσωπα και

16